Bankasýsla ríkisins.
Frú forseti. Ég mæli fyrir framhaldsnefndaráliti meiri hluta viðskiptanefndar en álitið er að finna á þskj. 316, um frumvarp til laga um Bankasýslu ríkisins.
Eftir að breytingartillögur voru afgreiddar hér við 2. umr. fundaði viðskiptanefnd í tvígang um málið að nýju og fékk til sín gesti, ræddi við Mats Josefsson í síma en hann var staddur í Svíþjóð. Nefndinni barst einnig umsögn Samkeppniseftirlits vegna Bankasýslu ríkisins og eigendastefnu ríkisins.
(Forseti (ÞBack): Gefið hljóð í salnum.)
Frú forseti. Nefndin fjallaði um þetta frumvarp að nýju í ljósi ánægjulegra frétta af samkomulagi sem náðst hafði við kröfuhafa í gömlu bönkunum og getur komið til framkvæmda í kjölfar endurfjármögnunar bankanna núna 14. ágúst nk. Í því er, eins og hv. þingmönnum er kunnugt, gert ráð fyrir því m.a. að kröfuhafar í Glitni og gamla Kaupþingi geti eignast Íslandsbanka og Nýja Kaupþing að mestu leyti að uppfylltum tilteknum skilyrðum. Einnig fjallaði nefndin um drög að eigendastefnu ríkisins sem kynnt hafa verið í þinginu, eins og áréttað var að gert mundi verða í nefndaráliti meiri hlutans við 2. umr. og þá sérstaklega um þau ákvæði hennar sem lúta að Bankasýslu ríkisins.
Frú forseti. Meiri hlutinn telur sýnt að enda þótt samkomulagið gangi eftir og kröfuhafar geti eignast allt að 90% hlut í Íslandsbanka og Nýja Kaupþingi muni ríkið enn um hríð vera eini eigandi Landsbankans, eiga 10–12% eignarhlut í hinum bönkunum tveimur ásamt eignarhlutum í allnokkrum fjölda sparisjóða. Ef svo fer gæti ríkið því verið með á milli 60–70% hlutdeild á fjármálamarkaði. Þegar frumvarpið var fyrst lagt fram var talið að ríkið mundi verða eini eigandi stóru bankanna þriggja. Ljóst er að ef samkomulag við erlenda kröfuhafa gengur eftir munu umsvif af rekstri þessa eignarhluta ríkisins verða minni en ætlað var. Engu að síður telur meiri hlutinn að umsvif ríkisins á fjármálamarkaði verði það mikil að þörf sé fyrir Bankasýslu ríkisins til þess að fara með þá eignarhluti. Þá bendir meiri hlutinn á að samkomulagið er ekki enn í höfn og að ekki mun skýrast hvort kröfuhafar geti uppfyllt skilyrði Fjármálaeftirlits og eru tilbúnir til að taka að sér eignarhluti í nýju bönkunum tveimur fyrr en undir lok septembermánaðar.
Frú forseti. Nefndin ræddi jafnframt breytingartillögu frá þeirri sem hér stendur og er að finna á þskj. 287 þess efnis að fjármálaráðherra leitaði álits nefndarinnar áður en hann skipaði í stjórn Bankasýslunnar. Allmiklar umræður urðu um þessa tillögu í nefndinni og áréttar meiri hlutinn — og ég get fullyrt að það hafi verið samróma niðurstaða — mikilvægi þess að fastanefndir þingsins sinni lögbundnu hlutverki sínu og hafi eftirlit í þeim málaflokkum sem undir þær falla. Þó telur nefndin einnig nauðsynlegt að skil milli valdsviða framkvæmdarvalds og löggjafans séu skýr og að ekki leiki vafi á því hvar ábyrgð á ákvörðunum liggur. Ekki verður séð að það samræmist valdsviði nefndarinnar eins og það er skilgreint í lögum um þingsköp Alþingis að gefa álit eða veita framkvæmdarvaldinu umsögn af því tagi sem tillagan gerir ráð fyrir. Meiri hlutinn telur þó mikilvægt að ráðherra kynni nefndinni tillögur sínar að skipun stjórnar Bankasýslunnar.
Meiri hlutinn leggur til að frumvarpið verði samþykkt, frú forseti, og hér með er dregin til baka tillaga þeirrar sem hér stendur og er að finna á þskj. 287.
