ríkisábyrgð á lántöku Tryggingarsjóðs innstæðueigenda og fjárfesta.

Virðulegi forseti. Það er alveg kórrétt það sem hv. þm. Vigdís Hauksdóttir segir. Við Íslendingar erum svo barnalegir og einlægir að við leyfum okkur að líta á þjóðir eins og þjóðir. Við leyfum okkur að líta á Breta sem Breta og Hollendinga sem Hollendinga o.s.frv. En það er sýnt að þessar þjóðir líta ekki á okkur Íslendinga sem þjóð. Þær líta á Ísland sem veisluborð að auðlindum (VigH: Þetta er rétt.) og auðvitað vilja þeir ásælast það. Við skulum horfa á barnaskap og einfeldni okkar Íslendinga þegar við trúum öllu sem erlent er. Það hefur oft komið okkur í koll að treysta ekki á eigið skinn og eigin skynsemi. Með ólögum eyða, það er alveg ljóst. Í lok þjóðfundarins 1851 voru lokaorðin, með leyfi forseta, Jóns Sigurðssonar:

„Og ég mótmæli í nafni konungs og þjóðarinnar þessari aðferð, og ég áskil þinginu rétt til þess að klaga til konungs vors yfir lögleysu þeirri sem hér er höfð í frammi.“

Við stöndum í nákvæmlega sömu sporum vegna þess að ef þessi skelfilegi samningur verður samþykktur, munum við eyða ómældum tíma næstu missirin og næstu árin í að reyna ógilda þennan samning af því hann er ekki brúklegur og kemur í veg fyrir að Íslendingar hafi sömu möguleika og aðrar þjóðir. (Forseti hringir.) Þess vegna þarf að eyða honum eins og ólögum er eytt.