fjármál stjórnmálasamtaka og frambjóðenda.
Frú forseti. Ég kom einmitt inn á þennan þátt þegar ég nefndi að þingmenn og ráðherrar ættu bara alls ekki að mega eyða krónu í kosningabaráttu. Þetta er reyndar mjög athyglisverður punktur sem hv. þingmaður kom inn á, að menn noti dagpeninga og ferðapeninga Alþingis í þessum skilningi. Þetta þarf auðvitað að skoða.
Ég sagði einmitt ekki að lýðræði væri jafnt og peningar. Ég sagði að vandi væri fyrir fólk að kynna sig, það rekst á það að menn séu ekki háðir fyrirtækjum. Ég tel frumvarpið gott skref í þá átt, en ekkert lokaskref. Við finnum engan endanlegan sannleik í þessu. Við erum að tala um að þetta rekist á það að ungt fólk geti kynnt sig fyrir stórum hópi kjósenda. Við erum ekki að tala um þröngan hóp eða einhverja klíku. Við erum að tala um stóran hóp kjósenda, segjum tíu þúsund manns. Það kostar peninga að kynna sig fyrir tíu þúsund manns. Hins vegar mega menn ekki verða háðir þeim sem styrkja þá.
Ég átta mig fullkomlega á vandkvæðunum við hvort tveggja og þetta tvennt rekst á þannig að umræðunni er ekkert lokið. Eins og ég sagði tel ég frumvarpið ágætisskref í þá átt að reyna að búa til betra lýðræði og fagna mörgu sem hér er gert. En þetta er ekki lokaskrefið, langt í frá.
Ég hef lagt til að allir flokkar hefðu sameiginlegt prófkjör á sama degi. Ég vildi gjarnan að menn ræddu það og hugleiddu hvernig það kæmi út. Það yrði haft sameiginlegt prófkjör þeirra flokka sem vilja. Þannig má koma í veg fyrir að menn kjósi aðra lista eða lista sem þeir styðja ekki eins og kom fyrir á Siglufirði þegar 110% kjósenda kusu í prófkjörum.