ástandið í arabalöndunum og ábyrgð vestrænna ríkja.

Frú forseti. Staðalímynd flestra okkar Vesturlandabúa af araba er kuflklæddur, siðblindur náungi með kvennabúr sem hugsar ekki um neitt annað en dýrar bifreiðar og helst að eignast knattspyrnufélag í Bretlandi eins og tíðkaðist á mesta siðspillingarskeiði þjóðar okkar. Veruleikinn er mjög fjarlægur því. Ég hef notið þeirrar blessunar að búa í arabalöndum um nokkurt skeið. Arabar eru upp til hópa yndislegt fólk rétt eins og við sem búum á Íslandi. Hins vegar hafa arabar lent í þeirri ógæfu að eignast viðskiptafélaga á Vesturlöndum sem komið hafa til valda alls konar lýð í þessum heimshluta og sem vekja viðbjóð hvar sem þeir fara. Ég bendi á að Gaddafí, sem er vonandi í dauðateygjunum, gekk ekki af vitinu í síðustu viku. Allur heimurinn hefur vitað það síðustu 40 ár að sá maður er lífshættulegur, geðveikur og hvergi í húsum hæfur. Engu að síður hafa Vesturlönd átt viðskipti við alla einræðisherra í arabaheiminum af góðri lyst. Þau vopn sem Gaddafí mun nota til að úthella blóði sinnar eigin þjóðar eru ekki búin til af honum eða fólki hans. Þau eru búin til á Vesturlöndum. (Forseti hringir.) Við getum lítið gert annað en að standa með lýðræði (Forseti hringir.) í orði og verki alla tíð og senda bræðrum okkar og systrum í arabaheiminum baráttukveðjur okkar (Forseti hringir.) með ósk um frelsi, jafnrétti og bræðralag. (Gripið fram í: Heyr, heyr.)