frávik vegna styrkja úr sjóði er fjármagnar aðstoð við umsóknarríki Evrópusambandsins.
Virðulegi forseti. Það er vitanlega alveg ljóst að við værum ekki að ræða þetta mál núna og þessir peningar lægju ekki einhvers staðar frammi ef við værum ekki í aðlögunarferli við Evrópusambandið. Það er vitanlega alveg hárrétt og ljóst.
Mikilvægt er að ítreka enn og aftur að stjórnvöld hafa auglýst og hvatt til þess að IPA-peningarnir séu nýttir í ákveðin verkefni. Þar af leiðandi þurfa stjórnvöld — og ég kalla eftir því að ríkisstjórnarflokkarnir staðfesti að þeir muni beita sér fyrir því að nái þetta IPA-dæmi ekki í gegn þá muni þessi verkefni njóta velvilja og velvildar hjá stjórnvöldum. Mér finnst það vanta, því að það eru jú þau sem hafa á ákveðinn hátt att fólki út í þetta.
Það er líka mikilvægt, virðulegi forseti, að fram komi þó svo að við sem tölum núna í þessu máli séum andvíg því flest að ganga í Evrópusambandið þá erum við líkt og meiri hluti þjóðarinnar á því að Íslendingar eigi að taka þátt í alþjóðlegu samstarfi og gildir í rauninni einu við hvaða lönd og við hvaða aðila það er ef það samstarf er gagnkvæmt. Ef það samstarf er þannig að báðir aðilar hagnist á því með einhverjum hætti, hvort sem það er fræðilega, efnahagslega eða á einhvern annan hátt, þá viljum við að sjálfsögðu taka þátt í því. Ég held að íslenska ríkið ætti jafnvel að skoða það hvort þeim fjármunum sem er verið að verja í þessa Evrópusambandsumsókn sé betur varið í að styrkja stöðu okkar í einhverju öðru samstarfi, ég segi nú bara við Evrópusambandið á sviði menntunar, atvinnuþróunar eða einhverju slíku, eða við Ameríku eða Asíulönd. Það eru endalaus tækifæri í alþjóðlegu samstarfi og vinnu með öðrum þjóðum. En við þurfum ekki að ganga í Evrópusambandið til þess. Við sem viljum stuðla og vera í slíku samstarfi getum líka leyft okkur að vera á móti því að ganga í Evrópusambandið.
