141. löggjafarþing — 34. fundur,  14. nóv. 2012.

40 stunda vinnuvika.

324. mál
[17:47]
Horfa

Flm. (Róbert Marshall) (U):

Virðulegur forseti. Ég mæli fyrir frumvarpi til laga um breytingu á lögum um 40 stunda vinnuviku, með síðari breytingum, og lögum um almennan frídag 1. maí.

Nokkur umfjöllun hefur verið um þetta mál í fjölmiðlum síðustu daga. Það felst í stuttu máli í því að frídagar sem ber upp á í miðri viku eru færðir að helgum til að skapa meiri möguleika fyrir fjölskyldufólk og allan almenning til að fá lengra samfellt frí en hitt fyrirkomulagið felur í sér. Áður hafa verið lagðar fram þingsályktunartillögur þar sem það hefur verið lagt til að flytja það frí sem fólk hefur fengið á sumardaginn fyrsta, uppstigningardag og verkalýðsdaginn frá þeim fimmtudegi sem daginn ber upp á og yfir á föstudag eða mánudag þar á eftir. Þetta mál hefur fengið nokkuð almenna umfjöllun, meðal annars hefur Rafiðnaðarsambandið beitt sér fyrir sambærilegri breytingu. Vilji þjóðarinnar hefur verið kannaður nokkrum sinnum á liðnum árum og oft verið mikil fylgni við það að breyta fyrirkomulaginu í samræmi við það sem lagt er til í þessu frumvarpi. Með frumvarpinu er ekki lagt til að helgi eða hefð viðkomandi daga sé færð, breytt eða rýrð, heldur eingöngu að það frí sem þeim fylgir sé fært til hagræðis fyrir launþega, fjölskyldur þeirra og atvinnurekendur.

Stakir frídagar eru á margan hátt óheppilegir á vinnustöðum. Þeir skapa óhagræði og draga úr framleiðni. Á sama hátt nýtist stakur frídagur launþegum ekki nema að nokkru leyti, með vinnudag á undan og eftir. Það fyrirkomulag sem hér er lagt til ætti því að auka möguleika launþega á að nýta það frí sem þeir fá með lengri helgi, það er fjölskylduvænna fyrirkomulag og til hagræðis fyrir atvinnurekendur. Hér er lagt til að veita skuli almennan frídag vegna uppstigningardags og sumardagsins fyrsta næsta föstudag eftir þann dag sem þá ber upp á. Með því að færa fríið um einn dag skapast meiri tenging við upphaflega frídaginn og vísa má þá til uppstigningarhelgarinnar og fyrstu sumarhelgarinnar. Þar sem sumardaginn fyrsta ber stundum upp á sama dag og skírdag og föstudagurinn á eftir er þá föstudagurinn langi er kveðið á um að þegar svo sé skuli veita almennan frídag vegna hans daginn þar á undan. Með því lengist páskafrí og verður frá miðvikudegi.

Þá er lagt til að 1. maí verði haldinn hátíðlegur fyrsta mánudag í maí og veitt almennt frí þann dag. Þetta yrði þá sams konar helgi og verslunarmannahelgin og gæti markað upphaf að þeim ferðahelgum sumarsins sem í kjölfarið koma.

Ég ætla ekki að hafa fleiri orð um þetta mál, ég held að það tali fyrir sig sjálft. Þetta er ekki fjölgun frídaga, þess misskilnings hefur að einhverju leyti gætt, það er einfaldlega verið að tryggja að launþegar haldi lögbundnum frídögum og missi þá ekki þegar þeir lenda á helgardögum. Það er til dæmis lagt til að lendi jóladagur eða annar dagur jóla á laugardegi eða sunnudegi komi frídagur á virkum degi þar á eftir í staðinn.

Ég held að þetta sé þjóðþrifamál og vonast til að það fái skjóta og örugga afgreiðslu á Alþingi.