ýmsar forsendur fjárlagafrumvarps 2014.

Hæstv. forseti. Ég þakka hv. þm. Valgerði Bjarnadóttur fyrir ágæta ræðu. Ég er sammála henni um mjög margt, kannski flest, ekki alveg allt.

Hún vék að ýmsum prinsippmálum í ræðu sinni, þar á meðal um skattlagningu, markaða tekjustofna og almenna skattlagningu. Ég er fullkomlega sammála þingmanninum um að línur þurfi að vera skýrar hvað þetta snertir. Það er þannig rangt að hækka gjöld á háskólanema, taka afraksturinn inn í ríkissjóð og láta hann aðeins að hluta til renna til Háskóla Íslands eins og þingmaðurinn vakti réttilega máls á.

Hins vegar er ég ósammála því sem fram hefur komið, m.a. í ræðum manna hér í dag, að framtíðin beri það í skauti sér að við leggjum af markaða tekjustofna. Ég held að þróunin muni ganga í gagnstæða átt, fólk vill fá að hafa áhrif á skatta sína og kemur til með að vilja greiða atkvæði í beinum kosningum um einstaka þætti sem það vill geta fjármagnað og þá treyst því að fjármunirnir renni til þeirra málefna. Ég er ekki viss um að þetta sé endilega gott á öllum sviðum en mér segir svo hugur að þróunin verði í þá átt þótt spekingar í fjárlagagerð og skattheimtu séu margir á þeirri hugsun að þetta hljóti að hverfa. Ég held að það verði ekki.

En varðandi launin, er ekki vandinn sá að launamisréttið í landinu er orðið allt of mikið? Við erum að horfa til fiskverkafólks sem er með undir 200 þús. kr. á mánuði í laun og síðan erum við með ýmsa atvinnurekendur, ekkert alla, sem greiða sér himinhá laun og taka (Forseti hringir.) mikinn arð út úr rekstri sínum eins og dæmin sanna í útveginum.