143. löggjafarþing — 51. fundur,  16. jan. 2014.

velferð dýra.

210. mál
[14:49]
Horfa

Frsm. meiri hluta atvinnuvn. (Haraldur Benediktsson) (S):

Herra forseti. Ég mæli hér fyrir nefndaráliti meiri hluta atvinnuveganefndar um breytingu á lögum nr. 55/2013, um velferð dýra.

Meginefni frumvarpsins er að lagt er til að 13. gr. þess verði breytt á þann hátt að fallið verði frá því sem nú stendur í lögum, að eftirlitsheimsóknir eigi sér stað ekki sjaldnar en annað hvert ár, og í stað þess verði eftirlitsheimsóknir byggðar á svokölluðu áhættumati.

Nefndin hefur fjallað um málið og fengið á sinn fund Halldór Runólfsson og Rebekku Hilmarsdóttur frá atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneyti, Sindra Sigurgeirsson frá Bændasamtökum Íslands, Sif Traustadóttur frá Dýraverndarsambandi Íslands og Jón Gíslason og Sigurborgu Daðadóttur frá Matvælastofnun. Nefndinni bárust umsagnir um málið frá Bændasamtökum Íslands og Ólafi Dýrmundssyni.

Fram kom við umfjöllun um málið í nefndinni að með því að miða við ákveðið lágmark heimsókna, t.d. hvert ár eða annað hvert ár, hyrfi sveigjanleikinn úr því eftirlitskerfi sem byggist á áhættuflokkun. Matvælastofnun hefur unnið kerfi fyrir áhættu- og frammistöðuflokkun matvæla- og fóðurfyrirtækja og hefur nú unnið að sambærilegri flokkun aðila í frumframleiðslu, þ.e. aðila í landbúnaði. Meiri hlutinn telur mikilvægt að vinnu við gerð áhættumats fyrir frumframleiðslu verði hraðað og það er eindregin ósk atvinnuveganefndar að það áhættumat verði unnið í samvinnu við bændur og liggi fyrir sem fyrst. Fram kom við umfjöllun um málið að með hliðsjón af áhættumatinu verði eftirlitsheimsóknir færri til þeirra sem staðið hafa vel að málum og fleiri til þeirra sem sýnt þykir að þurfi frekara aðhalds við. Eftirlit með þeim aðilum sem munu þurfa aukið aðhald og eftirlit verður því aukið frá því sem nú tíðkast. Við gerð á áhættumati verður beitt flokkun eftir búgreinum og afurðanýtingu og mun eftirlit því endurspegla álag á búfé.

Bent var á við umfjöllun um málið að þar sem grunur leikur á um vanrækslu dýra búi oft að baki erfiðleikar, svo sem veikindi. Rætt var á fundum nefndarinnar að ef til vill þyrfti að huga að því að grípa fyrr inn í slík tilvik með félagslegum úrræðum.

Það sem háir kannski fyrst og fremst umfjöllun um þetta mál er að áhættumat og áhættuflokkun liggur ekki fyrir og okkur er ekki kunnugt hvernig matið lítur út fyrir frumframleiðsluna en það er byggt, eins og segir í þessu nefndaráliti, á þeirri áhættuflokkun og frammistöðumati sem hefur þegar verið unnið fyrir fóðurfyrirtæki og aðra eftirlitsskylda aðila. Það er mikilvægt að átta sig á því að með þessari breytingu, eins og segir í nefndarálitinu, er ekki verið að minnka eftirlit heldur er með áhættuflokkuninni verið að auka eftirlitið verulega með þeim aðilum sem þurfa meira aðhald en aðrir en verðlauna aftur á móti þá sem hafa sína hluti í lagi, verðlauna þá í þeim skilningi að þeir verða ekki undir eins miklu eftirlitsálagi, sem getur sparað bæði þeim og eftirlitsstofnuninni kostnað.

Björt Ólafsdóttir skrifar undir álit þetta með fyrirvara þar sem áhættuflokkun liggur ekki fyrir.

Kristján L. Möller skrifar undir álit þetta með fyrirvara.

Meiri hlutinn leggur til að frumvarpið verði samþykkt óbreytt.

Undir þetta rita Jón Gunnarsson, formaður atvinnuveganefndar, Haraldur Benediktsson, Ásmundur Friðriksson, Björt Ólafsdóttir, með fyrirvara, eins og áður sagði, Kristján L. Möller, með fyrirvara, Páll Jóhann Pálsson, Þorsteinn Sæmundsson og Þórunn Egilsdóttir.