143. löggjafarþing — 72. fundur,  11. mars 2014.

störf þingsins.

[13:31]
Horfa

Elsa Lára Arnardóttir (F):

Hæstv. forseti. Fyrir stuttu síðan birti Neytendastofa ákvörðun sína vegna kvörtunar yfir verðtryggðu húsnæðisláni Íslandsbanka. Með ákvörðuninni eru staðfest alvarleg brot bankans á ákvæðum laga um neytendalán og um eftirlit með viðskiptaháttum og markaðssetningu. Neytendastofa staðfestir að lánveitendum verðtryggðra neytendalána hafi verið með öllu óheimilt að taka mið af 0% verðbólgu við útreikning árlegrar hlutfallstölu kostnaðar, heildarlántökukostnaðar og framsetningu á greiðsluáætlun. Talið er að stór hluti verðtryggðra neytendalána, þar með talin húsnæðislán, brjóti í bága við umrædd lagaákvæði.

Samkvæmt niðurstöðu Neytendastofu hefur því verið með öllu óheimilt að innheimta verðbætur af verðtryggðum neytendalánum og jafnframt fasteignalánum einstaklinga frá ársbyrjun 2001.

Herra forseti. Í sumar samþykktum við á Alþingi lagafrumvarp sem á að gefa fordæmisgefandi málum sem tengjast skuldamálum heimilanna hraðari meðferð í gegnum dómskerfið. Þar er lagt til að þeim dómsmálum, þar sem ágreiningur er uppi um lögmæti lána, skuli hraða og veita þeim forgang fram yfir önnur sambærileg mál sem bíða meðferðar hjá dómstólum. Í því felst að dómari sjái til þess að allir frestir í slíku máli séu eins stuttir og mögulegt er og að dómur verði kveðinn upp hið fyrsta. Á þetta bæði við um mál sem rekin eru fyrir héraðsdómi og Hæstarétti. Það er mín skoðun að dómsmál er varða lögmæti verðtryggingarinnar á neytendalánum og jafnframt á fasteignalánum fái þá flýtimeðferð sem lögin kveða á um.

Ég leyfi mér að enda þessa ræðu á þessum orðum: Lán hafa verið dæmd ólögleg fyrir dómstólum. Það getur gerst aftur. Við verðum, það er mjög mikilvægt, að vita við hverju við þurfum mögulega að bregðast.