144. löggjafarþing — 19. fundur,  15. okt. 2014.

störf þingsins.

[15:36]
Horfa

Össur Skarphéðinsson (Sf):

Herra forseti. Ég hef á umliðnum missirum margsinnis vakið máls á því að ég tel að framkvæmd EES-samningsins sé komin töluvert umfram það sem stjórnarskráin heimilar. Við höfum á síðustu árum samþykkt allnokkur mál þar sem við höfum framselt vald út úr landinu til yfirþjóðlegra stofnana. Þetta hefur verið varið hér á Alþingi og af ýmsum stjórnarskrárspekingum með því að ef maður skoði hvert einstakt afmarkað mál þá sé það að minnsta kosti á gráu svæði. Ég tel hins vegar að ef við skoðum heildaráhrifin öll saman þá séum við fyrir löngu komin út fyrir þau mörk.

Nú held ég hins vegar að komið sé að kaflaskilum í þessu máli. Ríkisstjórnin hefur í þessari viku lýst því að hún hefur náð samkomulagi um það með hvaða hætti á að innleiða flóknar og djúptækar tilskipanir frá Evrópusambandinu um fjármálaeftirlit. Það er að sönnu fyrirhugað að byggja það á hinu tveggja stoða kerfi sem EES-dæmið hvílir á. Það breytir hins vegar engu um að með þessu er verið að selja til yfirþjóðlegrar stofnunar mikið vald til að seilast í innviði fjármálakerfisins á Íslandi ef slíkar aðstæður skapast. Ég tel að það sé ekki hægt að óbreyttri stjórnarskrá. Ég tel að ekki sé hægt að innleiða þetta nema stjórnarskránni sé breytt.

Það er athyglisvert að sjá hvernig Norðmenn hafa nálgast þetta. Þeir hafa skoðað málið og í gær lýsti ríkisstjórnin því yfir að um væri að ræða svo mikið framsal valds að hún treysti sér hvorki til að leggja fram frumvörp né samþykkja þau nema það verði gert á grundvelli sérstaks ákvæðis norsku stjórnarskrárinnar sem heimilar slíkt en kveður jafnframt á um að það þurfi 3/4 allra þingmanna til að samþykkja það. Því miður hefur stjórnarskrá okkar ekkert slíkt ákvæði og þess vegna tel ég að þetta sé ekki hægt nema við breytum stjórnarskránni áður.

Ég vildi segja þetta, herra forseti, vegna þess að ég tel að þingið verði að gera sér grein fyrir því að þetta eru kaflaskipti.