störf þingsins.

Virðulegi forseti. Ég verð að viðurkenna að ég átti í ákveðnum vandræðum í morgun þegar ég var að ákveða umræðuefni dagsins. Átti ég að tala um bann við innflutningi á tyrkneskum samlokum samkvæmt nýrri reglugerð Evrópusambandsins eða stóra vélbyssumálið sem skekur samfélagið? Byssurnar urðu ofan á.

Lögreglan á Íslandi hefur haft yfir að ráða skotvopnum í tugi ára. Það virðist hafa farið fram hjá flestum þingmönnum, jafnvel fyrrverandi ráðherrum sem lögreglumál heyrðu undir sem er auðvitað stórmerkilegt. Er þörf fyrir slík vopn? Já, það er full þörf fyrir þau.

Við lifum nefnilega ekki í neinu Disneylandi þó að stjórnarandstaðan haldi svo. Hlutverk lögreglu felst ekki bara í því að mæla umferðarhraða eða hjálpa gömlu fólki yfir götu. Við lifum ekki í heimi barnaævintýra þar sem allir eru innst inni vinir þó að einstaka sinnum slettist upp á vinskapinn.

Sá heimur sem blasir við okkur árið 2014 er harður. Hann er oft og tíðum grófur og miskunnarlaus og ástandið fer versnandi þó að flest okkar finni ekki fyrir því, sem betur fer.

Lögreglan lendir iðulega í mjög erfiðum aðstæðum þar sem valdbeiting er nauðsynleg, aðstæðum þar sem skotvopn eru notuð. Á hún ekki að geta varið óbreytta borgara í slíkum tilvikum? Á lögregla ekki að geta varist sjálf?

Það er bara tímaspursmál hvenær mun alvarlegri atvik eiga sér stað, tímaspursmál hvenær lögregluþjónar láta jafnvel lífið við skyldustörf. Þetta er fólk sem á fjölskyldur og vini. Eru prinsippin okkar um vopnlausa lögreglu, eða nánast vopnlausa, svo sterk að þau yfirgnæfi allt annað?

Í Disneylandi stjórnarandstöðunnar er auðvitað ekki gert ráð fyrir neinum átökum eða vopnum. Þar gerist ekki neitt alvarlegt.

Virðulegi forseti. Ég held að bullkvóti ársins hafi verið fylltur í umræðu um þessi mál á þingi í gær. Það er löngu orðið tímabært að hér verði ákveðið „reality check“ eins og sagt er á vondri íslensku.