fjárlög 2015.
Virðulegi forseti. Það er með miklu stolti sem ég mæli fyrir nefndaráliti meiri hluta fjárlaganefndar um fjárlög sem sett eru hér í annað sinn í tíð hæstv. forsætisráðherra Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar og ríkisstjórnar hans. Í fjárlagavinnunni bæði þessi ár sem þessi ríkisstjórn hefur setið hefur forgangsröðunin verið afar skýr, forgangsraðað hefur verið í þágu grunnþátta samfélagsins. Ber þar að sjálfsögðu fyrst að nefna heilbrigðismálin en aldrei hefur nokkurn tímann verið bætt jafn miklu fjármagni við Landspítalann auk þeirrar uppbyggingar sem þessi ríkisstjórn fór í eftir langvarandi niðurskurð síðustu ríkisstjórnar til þessa málaflokks og fór það yfir 20% sem Landspítalinn var skorinn niður um svo við tölum ekki um heilbrigðisstofnanir úti á landsbyggðinni.
Bæði á þessu fjárlagaári og hinu síðasta jók meiri hlutinn vel í þennan málaflokk og setti til að mynda aukalega 400 milljónir til heilbrigðisstofnana úti á landi því að þær voru komnar að fótum fram vegna langvarandi niðurskurðar.
Það er gaman að vera þátttakandi í því þegar viðsnúningi er náð og uppbyggingin hafin að nýju. Auk þess að leggja áherslu á heilbrigðismálin hefur þessi ríkisstjórn tekið skólamálin, menntamálin, til sín og byggt þau upp og hefur raunverulega bætt þann skaða sem fyrri ríkisstjórn gerði bæði á háskólastigi og menntaskólastigi til stúdentsprófs. Nú síðast erum við hér að mæla fyrir tillögum sem snúa að samgöngumálum, þ.e. að nú verður lagt stórkostlegt nýtt aukið fé í flugvelli, vegi og ljósleiðaravæðingu landsins. Það er afar gleðilegt því að eins og allir vita var þessi málaflokkur mjög aðþrengdur í tíð síðustu ríkisstjórnar en nú er hægt að horfa til betri tíðar í þessum málaflokki enda eru samgöngumálin ein af grunnstoðum samfélagsins. Þetta er afar ánægjulegt og ég fer hér yfir nefndarálitið með miklu stolti. Undir það skrifar meiri hluti fjárlaganefndar sem er auk mín Guðlaugur Þór Þórðarson, hv. þingmaður og varaformaður fjárlaganefndar, og hv. þingmenn Ásmundur Einar Daðason, Willum Þór Þórsson, Haraldur Benediktsson og Valgerður Gunnarsdóttir. Þess ber að geta að hv. þm. Willum Þór Þórsson skrifar undir þetta nefndarálit vegna þess að hv. þm. Karl Garðarsson var fjarverandi þegar málið var tekið út úr hv. fjárlaganefnd á laugardaginn. Sá hv. þingmaður sem ég talaði um, Karl Garðarsson, var þá í jarðarför. Svona getur þetta verið en þessi hópur hefur unnið þétt saman að fjárlagafrumvarpinu og þeim breytingartillögum sem liggja fyrir á þingskjölum.
Nefndin hefur haft frumvarpið til umfjöllunar eftir að málið gekk til hennar þann 12. september. Nefndin hefur haldið fjölda funda um málið og kallað fjölmarga gesti á sinn fund. Þar má nefna fulltrúa 43 sveitarfélaga, fulltrúa landshlutasamtaka sveitarfélaga, fulltrúa allra ráðuneyta, Hagstofunnar, Ríkisendurskoðunar, Sambands íslenskra sveitarfélaga, Seðlabanka Íslands auk annarra gesta. Það sem er gleðilegt og ánægjulegt er að tekjurnar aukast og annað árið í röð stefnir í hallalausan ríkisrekstur. Tekjuaukning hefur verið nýtt til þess að auka framlög til grunnþjónustu ríkisins. Síðustu fjáraukalög eru í anda fjárreiðulaga og það var ánægjuleg þróun.
Hins vegar er nauðsynlegt að endurskoða vinnulag við gerð fjárlaga. Það er álit meiri hluta fjárlaganefndar að skilgreina þurfi betur hlutverk nefndarinnar eftir að frumvarpið er lagt fram. Eðlilega þurfa samskipti að vera mikil og góð milli löggjafans og framkvæmdarvaldsins, en hlutverk fjárlaganefndar Alþingis er verulegt þegar kemur að vinnu og tillögum eftir að fjárlagafrumvarp hefur verið lagt fram í þinginu. Það er mikilvægt að líta á fjárlögin í heild og forgangsraða í þágu grunnþjónustunnar, eins og þessi ríkisstjórn hefur gert síðustu tvö árin. Nokkuð hefur áunnist í þessum efnum þar sem ríkissjóður er nú rekinn hallalaus sem er grundvallaratriðið og raunstefna þessarar ríkisstjórnar. Þá eigum við nokkuð í land með að hefja niðurgreiðslu skulda og vaxtakostnaðar en þriðji útgjaldamesti málaflokkurinn á eftir heilbrigðismálum og almannatryggingum er þung vaxtabyrði ríkissjóðs. Vaxtakostnaðurinn nemur hærri fjárhæð en öll framlög ríkisins til reksturs Landspítalans og Sjúkratrygginga Íslands. Miklar skuldir ríkissjóðs eru ávísun á að börn okkar og barnabörn muni að öllu óbreyttu ekki njóta sömu lífsgæða og núverandi kynslóðir. Það verður því mikil vænting í loftinu þegar hæstv. fjármálaráðherra Bjarni Benediktsson hefur forgöngu á næstu missirum um að kynna losun hafta og samninga við kröfuhafa þannig að þá vonandi skapast svigrúm til þess að ríkið geti grynnkað á skuldum sínum og beri þar af leiðandi til framtíðar lægri vaxtakostnað. Vaxtakostnaður íslenska ríkisins er nánast óbærilegur fyrir hagkerfið.
Lífeyrisskuldbindingar með bakábyrgð ríkissjóðs eru nettó 407,7 milljarðar kr. og að öllu óbreyttu munu B-deild Lífeyrissjóðs starfsmanna ríkisins og Lífeyrissjóður hjúkrunarfræðinga verða uppurnir árið 2027 og kallar það á 20 milljarða kr. árleg útgjöld í tíu ár þaðan í frá áður en þau fara aftur lækkandi. Breytt aldurssamsetning þjóðarinnar mun einnig kalla á aukna eftirspurn eftir heilbrigðisþjónustu. Samkvæmt meðaltali OECD er kostnaður þjóðfélaga vegna hvers einstaklings eldri en 65 ára fjórum sinnum meiri en þeirra sem yngri eru. Íslendingum eldri en 67 ára mun fjölga um 50% á næstu tíu árum. Skuldir ríkisins, lífeyrisskuldbindingar og breytt aldurssamsetning kalla á enn frekari forgangsröðun í ríkisfjármálum.
Meiri hlutinn gerir breytingartillögu við tekjuáætlun frumvarpsins sem nemur 9.529,8 millj. kr. til hækkunar tekna og einnig breytingartillögu við sundurliðun 2, þ.e. fjármál ríkisaðila í A-hluta, sem samtals nemur 9.302,9 millj. kr. til hækkunar gjalda. Á rekstrargrunni verða því heildartekjur ársins 654.073 millj. kr., gjöldin 649.789,2 millj. kr. og heildarafkoman þar af leiðandi 4.283,8 millj. kr. afgangur, þ.e. því sem næst sá sami og gert er ráð fyrir í frumvarpinu. Meiri hlutinn leggur einnig til breytingar á 5. gr. frumvarpsins um lántökur, endurlán og ríkisábyrgðir, auk þess sem lagðar eru til nokkrar breytingar á 6. gr. fjárlaga sem fjallar um ýmsar heimildir til handa fjármála- og efnahagsráðherra sem snúa einkum að kaupum og sölu eigna. Loks eru lagðar til tvær breytingar á fjárreiðum Íbúðalánasjóðs í C-hluta fjárlaga. Annars vegar er um að ræða tillögu um 29 millj. kr. hækkun greiðsluheimildar vegna framlags til niðurgreiðslu vaxta á lánum til félagslegra leiguíbúða og hins vegar er um að ræða tillögu sem fram kemur í A-hluta fjárlaga um 2,4 milljarða kr. hækkun framlags til sjóðsins vegna áætlaðs tapaðs vaxtamunar í tengslum við ákvörðun stjórnvalda um flýtingu á niðurgreiðslu verðtryggðra húsnæðislána.
Virðulegi forseti. Það er rétt að hér komi fram að meiri hluti fjárlaganefndar hefur miklar áhyggjur af stöðu Íbúðalánasjóðs og fór nefndin á meirihlutafundum vel yfir nákvæmlega þessar aðgerðir sem verið er að fara í hér og hefur boðað að fjárlaganefnd komi til með að halda áfram að fylgjast með sjóðnum því að þar eru grafalvarlegir hlutir að gerast, uppgreiðsluvandi og sitt af hvoru tagi sem hefur komið fram í fjölmiðlum. En fjárlaganefnd hefur fylgst mjög náið með sjóðnum síðan hún tók við.
Hér er að finna breytingar á frumvarpinu frá því að það var lagt fram og þar til þessi umræða fer fram. Hér er tafla sem fólk getur nálgast á vef Alþingis. Þingskjalið sem ég er með í höndunum er að finna þar þannig að það er óþarft að lesa það upp enda skilar tölulegur upplestur ekki neinu þegar viðkomandi upplýsingar eru ekki jafnframt fyrir framan aðila sem geta fylgst með þeim.
Tillögur til hækkunar tekna byggja nær alfarið á endurmati fjármála- og efnahagsráðuneytisins. Endurmatið byggist á þróun innheimtu tekna það sem af er árinu 2014 og endanlegri álagningu lögaðila fyrir síðasta ár, auk þess sem tekið hefur verið tillit til nýrrar þjóðhagsspár Hagstofu Íslands sem kom út 14. nóvember sl. Það er ánægjulegt að segja frá því að vegna aukinnar bjartsýni og eftir að viðsnúningnum var náð þegar þessi ríkisstjórn tók við hefur heldur betur birt til í ríkisrekstrinum því að tekjurnar hækka í heild um 9,5 milljarða kr. og skýrist sú hækkun alfarið af hækkun tekjuskatta sem samtals hækka um 22,2 milljarða kr. Þar af eru tæplega 9,5 milljarðar kr. vegna tekjuskatts einstaklinga og ýmissa launatengdra gjalda og 11 milljarðar kr. vegna tekjuskatts lögaðila og sérstaks fjársýsluskatts. Loks er gert ráð fyrir 2,6 milljarða kr. hækkun vegna fjármagnstekjuskattsins. Þetta er afar ánægjulegt. Þarna birtist stefna ríkisstjórnarinnar, með lækkuðum sköttum skila sér frekari skattar til ríkisins og þarna hvarf sú ríkisstjórn sem nú situr frá þeirri skattpíningarstefnu sem skilaði sér ekki á síðasta kjörtímabili. Það er afar ánægjulegt að sjá þetta hér strax á fyrsta fjárlagaárinu þegar því er að ljúka, þ.e. árinu 2014, fyrsta fjárlagaári nýrrar ríkisstjórnar, að þetta skuli vera með svo afgerandi hætti.
Á móti þessari miklu tekjuaukningu vegur að skattar á vöru og þjónustu lækka um 9,3 milljarða kr. og þar munar langmest um 5,2 milljarða kr. vegna virðisaukaskattsins. Í gær var farið yfir það í umræðum hér í þinginu um tekjuöflunarfrumvarpið að það á að lækka efra virðisaukaskattsþrep úr 25% niður í 24% og fara upp með neðra virðisaukaskattsþrepið úr 7% og upp í 11%. Til stóð að fara með það hærra en að lokum varð þetta niðurstaðan. Þarna er ríkið að gefa frá sér tekjur til þess að koma til móts við þá sem eru tekjuminni til að ábatinn verði eftir hjá landsmönnum eftir þessar breytingar. Það er sannað og hefur oft komið fram í máli starfandi fjármálaráðherra hér áður að virðisaukaskattskerfið skilar ekki ríkinu þeim tekjum sem það á að gera. Það er lekt og það er til endurskoðunar og það eru alþjóðlegar vísbendingar sem hafa fært okkur þann sann heim að eftir því sem lengra er á milli virðisaukaskattsbila, þeim mun meira er um skattundanskot. Það er raunverulega verið að fara þarna nær með virðisaukaskattsþrepin. Það er rétt að minnast á það að fyrri ríkisstjórn fór af stað með þær hugmyndir að fara með neðra þrepið upp í 14% en hafði ekki þau tæki sem nú eru boðuð varðandi mótvægisaðgerðir og á endanum hætti fyrrverandi ríkisstjórn við það að fara í þessar aðgerðir þannig að nú hefur verið haldið fast við það að fara með efra virðisaukaskattsþrepið upp í 11% og lækka efra skattþrepið sem fyrri ríkisstjórn fór með upp í 25,5% — það var farið með það svo hátt hér á landi, þá hafði ekkert ríki svo háan virðisaukaskatt en nú held ég að tvö eða þrjú ríki hafi bæst við í þá háu prósentu. Það er því með mikilli gleði sem ég styð það af heilum hug að efra þrepið fari niður í 24%.
Sem dæmi má nefna er ávinningur sem fæst af því að lækka efra virðisaukaskattsþrepið úr 25,5% niður í 24% sá að lyf lækka um 106 milljónir. Það er nokkuð sem skilar sér til allra heimilanna, auk þess sem það var tekin ákvörðun um að þeir aðilar sem þurfa að nota lyf sem eru niðurgreidd af ríkinu nú þegar fái aukalega 5% afslátt sem skilar um 250 millj. kr. Þarna er um verulegar mótvægisaðgerðir að ræða þegar kemur að þeim sem þurfa lyfjagjafir.
Ég var að fara hér yfir vörur og þjónustu sem hafa lækkað og var að tala um að það munar langmest um að tekjur ríkisins lækka um 5,2 milljarða vegna virðisaukaskattsins. Að baki því fráviki eru nokkur tilefni, m.a. breytt áform stjórnvalda, sem ég hef nú farið yfir. Samtals er áætlað að kerfisbreytingar virðisaukaskatts lækki tekjur ríkissjóðs um 3 milljarða kr. Auk þess verður tekjugrunnur skattsins veikari á árinu 2014 en reiknað hafði verið með í tekjuáætlun frumvarpsins og leiddi það til 2,2 milljarða kr. lækkunar til viðbótar. Auk lækkunar virðisaukaskattsins er nú gert ráð fyrir að svokallaður bankaskattur lækki um 4,5 milljarða kr. og er það í samræmi við álagningartölur frá því í október. Breytt áform um afnám vörugjalds í einum áfanga um næstu áramót í stað tveggja áfanga lækka einnig tekjurnar um 3 milljarða kr. Það er afar gleðilegt að geta líka tekið þátt í þeirri vinnu að vera hluti af þeirri ríkisstjórn sem tekur þá ákvörðun að afnema vörugjöldin með einu pennastriki því að oft og tíðum hefur verið bent á að það sé samkeppnishamlandi á milli tveggja, þriggja skyldra vara. Sumar vörurnar báru vörugjöld og aðrar ekki þannig að nú er þetta mikið áræði og kjarkur og það að standa við þetta alla leið í gegnum fjárlagavinnuna þetta haust, að hvika hvergi frá þeirri ákvörðun að afnema vörugjöldin í heilu lagi er afar ánægjulegt og kemur öllum til góða. Raunverulega er ríkið að gefa frá sér þær tekjur en það kemur öllum til góða sem þurfa alltaf að kaupa vörur með vörugjöldum á þannig að þetta er afar mikil og merkileg stefnubreyting.
Í endurmatinu er líka gert ráð fyrir fleiri breytingum á tekjuhlið sem vega þó minna. Af einstökum tilefnum munar mest um að fallið er frá 2,5% hækkun á ýmsum krónutölugjöldum sem lækkar fyrri áætlun um 1 milljarð kr. Á móti því vegur að nú er gert ráð fyrir að arðgreiðslur hækki um 0,7 milljarða kr. með því að gera í fyrsta sinn ráð fyrir að Isavia greiði arð í ríkissjóð. Þetta er afar mikilvægt, þetta sem ég talaði hér um fyrr, að falla frá 2,5% hækkun á ýmsum krónutölugjöldum, því að þessum hækkunum hefur sjálfkrafa verið ýtt út í samfélagið, og í gegnum þingið hafa farið frumvörp sem bitna að sjálfsögðu mest á þeim sem búa í þessu landi en nú er fallið frá þessu í þessari fjárlagagerð. Ríkið afsalar sér 1 milljarði kr. í tekjur vegna þessa og þetta er afar mikilvægt í ljósi þess að nú er verðbólgan í lægstu lægðum þannig að þetta hefur enn frekari áhrif til verðhjöðnunar. Alveg ótrúlega mikill árangur hefur átt sér stað á þessu kjörtímabili varðandi það hvað það hefur tekist að halda verðbólgunni í skefjum þrátt fyrir að atvinnuleysi fari minnkandi. Allir vísar í efnahagslífi landsmanna eru á uppleið og komnir á góðan stað. Við höldum áfram að vinna í því að hér verði gott að búa.
Tillögur til hækkunar gjalda eru af ýmsum tilefnum en meiri hluti fjárlaganefndar nýtir það svigrúm sem gefst með hærri tekjum til þess að forgangsraða til heilbrigðisþjónustu, framkvæmda Vegagerðarinnar, barnabóta, auk margvíslegra annarra smærri málaflokka. Í heild er gerð tillaga um 9,1 milljarðs kr. hækkun gjalda og má gróflega flokka tilefnin í þrjá flokka.
Í fyrsta lagi hafa gjaldaliðir sem taka mið af ýmsum forsendum um verðlagsþróun, atvinnuleysi og útgjöld almannatrygginga, samnings- eða lögbundnir liðir verið endurmetnir. Það kallar á 3,5 milljarða kr. hækkun og þar af vegur langþyngst tillaga um 2,4 milljarða kr. aukningu á framlagi til Íbúðalánasjóðs, en eins og áður sagði er um að ræða hliðaráhrif af flýtingu á niðurgreiðslu húsnæðislána heimilanna. Næstmest munar um 1,1 milljarðs kr. hækkun til sjúkratrygginga og útgjöld almannatrygginga upp á 0,6 milljarða kr. Einnig er hér meðtalin 1 milljarðs kr. hækkun barnabóta sem ætlað er að vera mótvægisaðgerð vegna fyrirhugaðra breytinga á virðisaukaskattskerfinu. Á móti hækkunartilefnum vegur 1,6 milljarða kr. lækkun á áætlun um verðlagshækkanir þar sem nú er spáð mun lægri verðbólgu á næsta ári, auk þess sem spáð er 1,5 milljarða kr. lækkun atvinnuleysisbóta vegna þess að atvinnuleysi er hér á miklu undanhaldi og er það afar ánægjulegt.
Í öðru lagi er lagt til að vaxtagjöld lækki um 1,7 milljarða kr. sem rekja má til þess að dregið hefur verið úr útgáfu ríkisbréfa frá því sem áður var gert ráð fyrir vegna bættrar afkomu ríkissjóðs. Þá hafa forsendur um stýrivexti og verðlagsbreytingar breyst til lækkunar í takt við nýja þjóðhagsspá Hagstofunnar.
Í þriðja lagi er gert ráð fyrir að veita ný framlög samtals að fjárhæð 7,3 milljarðar kr. Þar má nefna styrkingu á rekstrargrunni Landspítalans og fleiri sjúkrahúsa, hönnun á meðferðarkjarna við nýjan Landspítala — afar ánægjulegt, þarna er ríkisstjórnin að gefa vísbendingu um það sem koma skal og raunverulega að skapa þá framtíðarsýn að Landspítalinn verði byggður upp þar sem hann er. Það er sérstaklega mikilvægt líka til þess að standa vörð um flugvöllinn í Vatnsmýrinni. Það á að stórauka framlög til Vegagerðarinnar eins og ég fór yfir áðan. Einnig er gert ráð fyrir umtalsverðri styrkingu háskólakerfisins og Landhelgisgæslunnar auk margvíslegra annarra mála sem skýrð eru í athugasemdum með einstökum tillögum.
Mikið vantar upp á að skilningur sé í stjórnkerfinu á mikilvægi hagræðingar og forgangsröðunar innan ríkiskerfisins. Meiri hluti fjárlaganefndar vekur sérstaklega athygli á verkefnum um útboð og innkaup ríkisstofnana. Aðföng í rekstri ríkisstofnana nema um 130 milljörðum kr. á ári. Ljóst er að endurbætur á innkaupaferlum geta skilað umtalsverðri hagræðingu fyrir ríkissjóð og ríkisstofnanir. Innkaup eru á hendi fjölmargra aðila og því er mikilvægt að leggja innkaupaaðilum í hendur markvisst verklag og skilvirk verkfæri til þess að árangur verði sem mestur. Almenn útboð á vöru eða þjónustu og rammasamningsútboð eru slík verkfæri. Rammasamningar hafa það að markmiði að veita kaupendum aðgang að hópi hæfra birgja með fullnægjandi úrvali af vöru og þjónustu sem ríkisstofnanir þurfa á að halda. Rammasamningar koma í mörgum tilfellum í stað almennra útboða og spara því útboðskostnað. Gert er ráð fyrir að velta í rammasamningum ríkisins verði um 11,3 milljarðar kr. á yfirstandandi ári. Það er þó aðeins um þriðjungur þeirra kaupa sem gætu átt sér stað innan rammasamninganna. Á þessu má ráða bót með skýrum fyrirmælum og meiri fræðslu fyrir forstöðumenn og innkaupaaðila hjá ríkinu. Það er rétt að geta þess, virðulegi forseti, að á sumardögum sendi fjárlaganefnd öll áskorun til ráðuneytanna um að þau hvettu undirstofnanir sínar til að huga frekar að þessu ferli því að það hefur margsannað sig að eftir því sem innkaup eru stærri verða þau hagkvæmari. Þarna er mikið fjármagn sem mætti ná í til sparnaðar fyrir ríkið og þá nota það í forgangsverkefni.
Dæmi um jákvæða þróun rammasamninga og örútboða eru fjölmörg. Nýlega bauð rekstrarfélag Stjórnarráðsins út síma- og fjarskiptaþjónustu fyrir ráðuneytin með örútboði innan rammasamnings. Í kjölfarið lækkaði fjarskiptakostnaður félagsins um 22,5 millj. kr., þ.e. 27%. Margar stofnanir hafa nú þegar boðið út fjarskiptaþjónustu með þessum hætti. Af öðrum dæmum má nefna nýleg örútboð á raforku, tölvukaupum, hugbúnaðarleyfum og þjónustu iðnaðarmanna. Kerfið er að taka við sér en þarf að gera enn betur til sparnaðar fyrir ríkið.
Meiri hluti fjárlaganefndar hefur hug á að styðja við þessi verkefni eftir því sem kostur er og mun knýja á um að verulegt átak í innkaupa- og útboðsmálum hjá ríkinu skili árangri sem allra fyrst. Meiri hluti fjárlaganefndar hefur þrýst á að ríkisstofnanir nýti sér útboð til að lækka kostnað og gæta jafnræðis á markaði við kaup á vörum og þjónustu. Það er óskiljanlegt að einstakar stofnanir nýti sér ekki þau tækifæri sem felast í útboðum og rammasamningum. Meiri hlutinn mun á næsta ári beita sér enn frekar og af fullum þunga fyrir því að þessi tæki verði nýtt til fulls og almenningur upplýstur um stöðu mála.
Fyrir réttu ári skilaði hagræðingarhópur ríkisstjórnarinnar tillögum sínum. Meiri hluti fjárlaganefndar telur að of hægt gangi að koma þeim til framkvæmda. Af 95 tillögum sem voru á ábyrgðarsviði einstakra ráðherra hefur nú 14 tillögum verið hrundið í framkvæmd, 53 tillögur eru í vinnslu og 17 eru í forathugun. 11 tillögur eru ekki hafnar eða verða ekki framkvæmdar. Meiri hlutinn leggur ofuráherslu á að framkvæmdarvaldið komi þessum tillögum í framkvæmd sem fyrst til að ná fram enn frekari sparnaði í ríkisrekstrinum.
Þá bendir meiri hluti fjárlaganefndar á að dæmi eru um að fyrirtæki sem ekki eru innan A-hluta ríkisins eigi við alvarlegan rekstrarvanda að glíma án þess að tekið hafi verið á því af hálfu framkvæmdarvaldsins.
Framlög til Íbúðalánasjóðs hafa numið 53,5 milljörðum kr. frá árinu 2009 og að öllu óbreyttu verða framlögin 5,7 milljarðar kr. á árinu 2015. Að þeim meðtöldum hafa framlögin frá árinu 2009 numið svipaðri fjárhæð og nemur byggingarkostnaði nýs Landspítala. Ef ekkert verður að gert munu framlögin halda áfram að aukast um árabil. Vinnuhópur á vegum félagsmálaráðherra skilaði skýrslu þar sem bent var á að hagkvæmast væri að hætta starfsemi Íbúðalánasjóðs í núverandi mynd og mundi það að öllum líkindum koma í veg fyrir auknar útgreiðslur úr ríkissjóði vegna hans. Mikilvægt er að stjórnvöld taki ákvörðun sem allra fyrst um framtíð sjóðsins með það að markmiði að koma í veg fyrir frekari útgjöld úr ríkissjóði vegna hans.
Ríkisútvarpið fær aukið 181,9 millj. kr. skilyrt framlag til rekstrar í þessum tillögum. Sú tímabundna fjárheimild er háð þeim skilyrðum að fram fari vinna á fjárhagslegri endurskipulagningu Ríkisútvarpsins. Þá verði útborgun fjárheimildarinnar enn fremur háð því að haldbærar rekstraráætlanir séu lagðar fram þar sem fram komi hvernig starfsemi stofnunarinnar verði komið á réttan kjöl og hún verði sjálfbær til frambúðar. Þetta felur í sér að rekstraráætlanir um starfsemina liggi fyrir eigi síðar en í lok mars 2015 og séu yfirfarnar af ráðherranefnd um ríkisfjármál. Ef það er mat nefndarinnar að þær áætlanir dugi ekki til þess að ná markmiðum um sjálfbæran rekstur stofnunarinnar er áformað að fyrrgreind fjárheimild verði felld niður í fjáraukalögum 2015.
Virðulegi forseti. Nú hef ég farið í gegnum nefndarálit meiri hluta fjárlaganefndar. Ég mæli hér jafnframt fyrir breytingartillögum sem finna má á þskj. 639. Þær eru nokkuð margar og hér er yfirlit um ýmsar breytingar á sérstöku yfirliti. Það er allt of langt mál til að lesa þær allar upp. Við leggjum líka fram breytingartillögu um sundurliðun á tekjum í A-hluta á þskj. 640. Við leggjum fram breytingartillögu um fjármál lánastofnana í C-hluta og svo breytingartillögu varðandi lánsheimild upp á 52 milljarða kr. til fjármögnunar á eigin fé Seðlabanka Íslands. Henni er fylgt eftir með frumvarpi til laga um breytingu á lögum um Seðlabankann sem er þegar komið fyrir þingið. Loks leggjum við fram breytingartillögu á þskj. 643 um fjárheimildir, söluheimildir, eða réttara sagt köllum við þetta dagsdaglega 6. gr. heimildarbreytingartillögur.
Ég læt lokið máli mínu og verð hér við umræðuna á meðan hún stendur, er tilbúin að koma í andsvör og að gefa komment við ræður annarra þingmanna ef eitthvað er óljóst, en annars er þetta mjög skýrt í þingskjölum þannig að ég lýk máli mínu fyrir hönd meiri hluta fjárlaganefndar sem tók málið út og skrifaði undir þetta nefndarálit og þessar breytingartillögur. Auk mín eru það, eins og áður sagði, hv. þingmenn Guðlaugur Þór Þórðarson, Ásmundur Einar Daðason, Willum Þór Þórsson, Haraldur Benediktsson og Valgerður Gunnarsdóttir.
