144. löggjafarþing — 50. fundur,  16. des. 2014.

störf þingsins.

[10:55]
Horfa

Líneik Anna Sævarsdóttir (F):

Virðulegi forseti. Mig langar í framhaldi af umræðu um vöruverð að tala um verð á raforku. Á síðustu árum hafa orðið miklar framfarir í fiskmjölsiðnaðinum hér á landi því að í flestum verksmiðjunum eða bræðslunum er búið að koma upp rafskautakötlum í stað olíukatla þannig að skipt hefur verið úr olíunotkun yfir í rafmagnsnotkun. Farið hefur verið í miklar fjárfestingar sem geta leitt af sér mikinn gjaldeyrissparnað við olíukaup og orðið mjög jákvæðar fyrir umhverfið. Nú ber hins vegar svo við að útlit er fyrir að rafskautakatlar verksmiðjanna standi ónotaðir í vetur og í staðinn verði brennt svartolíu á komandi loðnuvertíð. Um þetta mál var fjallað á forsíðu Morgunblaðsins í gær og þar kom meðal annars fram að orkufyrirtækin hafa tilkynnt miklar hækkanir á verði á ótryggðri orku á sama tíma og olíuverð lækkar. Verksmiðjurnar hafa haldið olíukötlunum við til að geta gripið til þeirra þegar rafmagn hefur verið skammtað. Nú virðist rafmagnsverðið vera að hækka um 30–50% þannig að einhver fyrirtæki hafa nú þegar ákveðið að skipta alfarið yfir í olíu. Ég velti jafnframt fyrir mér hvaða áhrif þessar rafmagnshækkanir hafi á stofnanir ríkis og sveitarfélaga sem hafa verið með nokkuð hagstæða samninga um notkun á umframorku í sínum rekstri. Þetta eru hitaveitur, sundlaugar, íþróttahús, heilbrigðisstofnanir, elliheimili og skólar svo eitthvað sé nefnt. Það getur ekki verið þjóðfélagi okkar til góðs að láta umframorkuna ónotaða, eyða þess í stað gjaldeyri í olíu og menga umhverfið þegar aðrar leiðir eru mögulegar.

Virðulegi forseti. Er ekki brýnna að tryggja umhverfisvænt rafmagn hér innan lands en að vinna að útflutningi okkar umhverfisvænu orku?