Evrópumál, munnleg skýrsla utanríkisráðherra.
Herra forseti. Ég gleðst ekkert yfir því þegar flokkar klofna. En hins vegar er alveg ljóst að eitt af því sem hæstv. ráðherra hefur náð fram, að ég tel án þess að hann hafi ætlað sér, er að allt bendir til þess að þetta sé kornið sem fylli mæli Evrópusinnaðra sjálfstæðismanna. Í kjölfarið geri ég ráð fyrir því að þeir stofni nýjan flokk, að Viðreisn sem í dag er eins konar aðfararsamtök að flokksstofnun verði að fullfleygri hreyfingu og muni bjóða fram við næstu kosningar. Ég tel þess vegna að glapræðið sem hæstv. utanríkisráðherra varð á muni leiða til þess að geiri sneiðist utan úr Sjálfstæðisflokknum, til verði nýr flokkur og hvað sem hann fær þá þarf hann ekki að fá mjög mikið til að gulltryggja það, miðað við þær skoðanakannanir sem hafa legið fyrir núna í heilt ár, að ríkisstjórnin fellur. Það finnst mér mikilvægt.
Þess vegna finnst mér líka mikilvægt burt séð frá því hver er skoðun einstaklinga, jafnvel flokka á því hvort menn eigi, miðað við þau gögn sem liggja fyrir núna, að berjast fyrir því að Ísland eigi að vera aðili að Evrópusambandinu eða ekki, að við sameinumst öll um það meginprinsipp að það sé fólkið sem eigi að fá að ráða. Ég segi það fyrir mína hönd að ef þjóðaratkvæði mundi leiða til þess að þjóðin segði nei þá mundi ég auðvitað ganga svolítið dapur til náða það kvöld en rísa upp eins og Einherjar Óðins nokkuð vaskur daginn eftir og taka til óspilltra málanna við næsta mál á dagskrá. En þá held ég að næsta mál á dagskrá yrði að leita leiða til að koma Íslandi með einhverjum hætti inn á stærra myntsvæði.
Ég held að fram undan sé síðasta tilraun með íslensku krónuna. Ég hef áhyggjur af því hvernig henni reiðir af og fyrir mér er Evrópusambandið ekkert annað en tæki til að tryggja stöðugleika, bæta kjör Íslendinga. Það er ekki trúaratriði.