kjaramál félagsmanna tiltekinna stéttarfélaga BHM og Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga.
Herra forseti. Ég þakka hv. þm. Össuri Skarphéðinssyni fyrir ræðuna og sérstaklega fyrir það hvernig hann fór yfir ýmsar tölur sem skipta máli í þessu samhengi, t.d. það hlutfall af ríkisfjármálunum sem þyrfti að fara í heilbrigðismál til þess að við gætum borið okkur saman við hinar Norðurlandaþjóðirnar og verið með sambærilegt velferðarkerfi eða heilbrigðiskerfi á einhvern hátt, sem og þær hækkanir sem aðrir hópar sem samið hefur verið við á árinu hafa fengið.
Þegar samið var við lækna var mikil áhersla lögð á mikilvægi heilbrigðiskerfisins og viljann til þess að styrkja það og bæta. Mig langar að spyrja hv. þingmann hvort hann hafi einhverja skýringu á því hvað varð um þennan vilja. Af hverju verður ekki vart við hann í kjaraviðræðum nú? Þessi vilji var fyrir hendi þegar samið var við læknana en virðist ekki vera nú þegar semja á við aðrar stéttir sem starfa einnig í heilbrigðiskerfinu og auðvitað líka ýmsar aðrar stéttir. Það er helst samanburður heilbrigðisstétta sem ég er að spá í.
