145. löggjafarþing — 57. fundur,  17. des. 2015.

ýmsar forsendur fjárlagafrumvarps 2016.

2. mál
[17:44]
Horfa

Frsm. meiri hluta efh.- og viðskn. (Willum Þór Þórsson) (F):

Hæstv. forseti. Ég mæli fyrir nefndaráliti meiri hluta hv. efnahags- og viðskiptanefndar um frumvarp til laga um ýmsar forsendur frumvarps til fjárlaga fyrir árið 2016. Álitið er að finna á þskj. 577. Þetta er þingmál nr. 2. Breytingartillögur með nefndaráliti er að finna á þingskjali 578.

Í frumvarpinu eru lagðar til breytingar á ýmsum lögum er snúa að tekju- og gjaldahlið ríkissjóðs og hefur frumvarpið því sterk tengsl við frumvarp til fjárlaga fyrir árið 2016.

Nefndin hefur fengið góðan tíma til umfjöllunar og fjölmargar umsagnir bárust um málið. Á fund nefndarinnar komu flestir fulltrúar umsagnaraðila til að fylgja eftir þeim sjónarmiðum og athugasemdum sem þar koma fram en lista yfir umsagnaraðila og nöfn þeirra fulltrúa sem komu fyrir nefndina er að finna fremst í nefndaráliti.

Virðulegi forseti. Ég ætla að haga framsögu minni á þann veg að víkja fyrst að þjóðhagsspá sem fjárlög og þetta frumvarp byggir á. Því næst ætla ég í stuttu máli að draga saman þær megináherslur sem koma fram í frumvarpinu. Þó mun ég aðallega halda mig við meginefni álitsins sem snýr að þeim breytingum sem meiri hlutinn leggur til.

Vík ég þá fyrst að þjóðhagsspánni en frumvarp til fjárlaga fyrir árið 2016 og tekjuaðgerðir sem koma fram í frumvarpinu byggjast í grunninn á þjóðhagsspá Hagstofu Íslands frá júní 2015. En 13. nóvember síðastliðinn birti svo Hagstofa Íslands uppfærða þjóðhagsspá fyrir árið 2016.

Af helstu hagvísum í slíkri spá er einkum litið til þróunar landsframleiðslu, einkaneyslu, samneyslu, fjárfestingar, atvinnu, kaupmáttar, ráðstöfunartekna og verðstöðugleika. Í júní var þegar að merkja þenslumerki í hagkerfinu þar sem kröftugur vöxtur hagkerfisins var í kortunum. Spáð var myndarlegum hagvexti á þessu ári og á komandi missirum auk þess sem slakinn í þjóðarbúskapnum var að mestu leyti horfinn með tilheyrandi fjölgun ársverka og minna atvinnuleysi.

Spáð er aukinni einkaneyslu en hóflegum vexti samneyslu. Fjárfesting vex kröftuglega bæði árin 2015 og 2016 en mun að líkindum draga úr þegar fyrirséðum stóriðjuverkefnum lýkur. Við aðstæður eins og nú eru uppi, og er að finna í báðum spám, er vandinn að verja verðstöðugleikann. Segja má að samspil ytri aðstæðna, ýmissa aðgerða hæstv. ríkisstjórnar og aðhaldssamrar peningastefnu hafi haldið aftur af verðbólgu sem hefur verið lægri en ella og innan marka og markmiða Seðlabankans um langa hríð.

Af ytri aðstæðum má nefna lágt verð á eldsneyti og innfluttri hrávöru, gengisstyrkingu krónunnar og almennt lága verðbólgu í helstu viðskiptalöndum okkar. Af aðgerðum ríkisstjórnarinnar vil ég nefna niðurfellingu vörugjalda og tolla og hóflegar hækkanir opinberra gjalda.

Það má því segja að auk annarra ráðstafana hafi kaupmáttur ráðstöfunartekna aukist þó nokkuð og mun að líkindum halda áfram að aukast með lækkun skatta, frekari niðurfellingu tolla og hóflegum gjaldskrárhækkunum eins og boðað er í þessu frumvarpi.

Þrátt fyrir allt er útlit fyrir meiri verðbólgu á næstu árum en gert var ráð fyrir, meðal annars vegna umtalsvert meiri launahækkana en gert var ráð fyrir í voráætlun. Í forsendum fjárlaga var jafnframt óvissa með þróun áætlunar um losun hafta en nú er útlit fyrir að sú áætlun muni ganga farsællega eftir og að hér takist að losa höft, lækka skuldir ríkissjóðs og verja lífskjör almennings til frambúðar. Að mati meiri hlutans kallar uppfærð þjóðhagsspá þrátt fyrir allt ekki sjálfkrafa á breytingar á ákvæðum frumvarpsins.

Um megináherslur og markmið frumvarpsins er það að segja, virðulegi forseti, að í frumvarpinu eru lagðar til breytingar á fjölmörgum lögum sem tengjast tekju- eða gjaldahlið í bókhaldi ríkissjóðs og í samræmi við þær forsendur sem lagðar eru til grundvallar í forsendum fjárlagafrumvarps fyrir árið 2016.

Áfram er unnið eftir þeirri yfirlýstu stefnu að einfalda skattkerfið og gera það skilvirkara, létta á skattbyrði heimilanna. Það má merkja áherslu í þessu frumvarpi á millitekjuhópa eins og hæstv. ríkisstjórn lofaði í tengslum við kjarasamninga á vormánuðum, en breytingarnar koma þó öllum tekjuhópum til góða og fækkun þrepa úr þremur í tvö, ásamt breytingum á tekjuviðmiðum, miðar að einföldun tekjuskattskerfisins; aðgerðir sem skilja auknar tekjur eftir hjá heimilunum og auka ráðstöfunargetu þeirra. Enn fremur er haldið áfram á braut tollalækkana og einföldunar og styrkingar virðisaukaskattskerfisins. Aðrar breytingar eru minni háttar og tengjast aðallega hóflegum gjaldskrárhækkunum og framlengingu bráðabirgðaákvæða.

Ég mun nú fara yfir helstu breytingar sem meiri hlutinn leggur til í nefndaráliti.

Fyrst er þar að telja vörugjöld vegna bifreiða sem ætlaðar eru til útleigu hjá ökutækjaleigum. Á fundum nefndarinnar kom fram nokkur gagnrýni á boðaðar breytingar þar sem kveðið er á um heimild til lækkunar á vörugjaldi vegna bifreiða sem ætlaðar eru til útleigu hjá ökutækjaleigum.

Umsagnaraðilar töldu að rétt væri að falla frá boðuðum breytingum eða endurskoða þær og fresta gildistöku þar til heildarendurskoðun hefði farið fram á skattlagningu ökutækja og eldsneytis. Bent var á að ekki væri fyrirhugað að afnema undanþágur á vörugjöldum til leigubifreiða og hópferðabíla. Jafnframt var lögð áhersla á það sjónarmið að bílaleigur hér á landi búa við erfiðari rekstrarskilyrði en bílaleigur í samkeppnislöndum þar sem hér eru hærri vextir, meiri afföll og mikil samkeppni á takmörkuðum endursölumarkaði. Einnig kom fram að með fjölgun ferðamanna til landsins yrði þáttur bílaleigufyrirtækja í að dreifa ferðamönnum jafnar um landið meiri og því mikilvægt að friður ríkti um skattumhverfi greinarinnar. Auk þess var látin í ljós sú skoðun að boðaðar breytingar samræmdust ekki stefnu stjórnvalda í ferðamálum.

Meiri hlutinn bendir á að vörugjöld á bílaleigubíla hafa verið til umræðu um nokkurt skeið á Alþingi og hefur umræðan snúist um að atvinnugreinin hafi styrkst með fjölgun ferðamanna. Þörfin fyrir lækkunarheimild hefur því minnkað.

Í nefndaráliti við frumvarp til laga um ýmsar forsendur til fjárlaga fyrir árið 2016 fjallar meiri hluti efnahags- og viðskiptanefndar um breytingu á viðmiðunarfjárhæð undanþágu og tekur sérstaklega fram að stjórnvöld geri ráð fyrir að lækka viðmiðunarfjárhæðina enn frekar í framtíðinni.

Þær breytingar sem lagðar eru til í frumvarpinu eru því í samræmi við það sem búast mátti við. Eigi að síður telur meiri hlutinn rétt að bregðast við þeim athugasemdum sem komið hafa fram og leggur til breytingar sem miða að því að milda áhrif á bílaleigur án þess þó að falla frá því að afnema lækkunarheimildina sem frestast um eitt ár frá því sem upphaflega var áætlað og mun taka gildi frá og með ársbyrjun 2018. Meiri hlutinn leggur því til að gerðar verði breytingar á nýju bráðabirgðaákvæði sem lagt er til í 24. gr. frumvarpsins.

Í fyrsta lagi er lagt til að bráðabirgðaákvæðið taki bæði til ársins 2016 og 2017. Í öðru lagi er lagt til að viðmiðunarfjárhæð verði lækkuð frá núgildandi lögum í 500 þús. kr. Í þriðja lagi er lagt til að hinn svokallaði binditími verði óbreyttur eða 15 mánuðir en ekki 24 eins og fyrirhugað er í frumvarpinu. Einnig er lagt til að fallið verði frá því að innheimta sérstakt gjald vegna leyfis til að njóta lækkaðra vörugjalda.

Meiri hlutinn telur að með þessari tillögu til að milda áhrif af lækkuðu þaki verði komið til móts við sjónarmið atvinnugreinarinnar og jafnframt að tveggja ára frestur gefi færi á að ljúka heildarendurskoðun á skattlagningu á ökutæki og eldsneyti sem gert er ráð fyrir að hefjist í fjármála- og efnahagsráðuneyti á nýju ári.

Í því samhengi vill meiri hlutinn taka fram að hann væntir þess að skattbyrði bílaleigna verði skoðuð á heildrænan hátt við heildarendurskoðun skattlagningar á ökutæki og eldsneyti. Í þeirri vinnu leggur meiri hlutinn áherslu á að ríkt samráð verði haft við alla hagsmunaaðila í greininni.

Breytingartillöguna er að finna á sérstöku þingskjali, 578, í tölulið 9.a og 9.b, og vísa ég til þess þingskjals er varðar breytingartillöguna.

Þegar kemur að breytingar sem boðaðar eru af hálfu meiri hlutans er rætt hér um afnám tolla. Við umfjöllun um frumvarpið var bent á, í athugasemdum við 9. gr., þar sem fjallað er um tilfærslu tollnúmera, að tilvísanir séu mismunandi. Meiri hlutinn hefur kannað þetta sérstaklega og telur að umræddar athugasemdir byggist á ákveðnum misskilningi á texta athugasemda við frumvarpið.

Í ljósi þess telur meiri hlutinn rétt að taka af allan vafa um hvað átt er við og vísa ég til minnisblaðs frá fjármála- og efnahagsráðuneyti frá 13. nóvember síðastliðnum en þar segir að af texta athugasemda við frumvarpið leiði að vörur sem falla undir númerið 2105.0021 og 2105.0029 verði felldar undir hin nýju númer, sem eru í þessu tilviki 2105.0091 og 2105.0099.

Við vinnslu málsins var bent á að ákveðnar vörur sem að mati umsagnaraðila gætu talist staðgengdarvörur mjólkurafurða verða ekki undanþegnar tollum. Um það snýst þetta mál og meiri hlutinn áréttar að markmið þeirra breytinga sem lagðar eru til í frumvarpinu, á þessum tollskrárnúmerum sem er að finna í 21. kafla tollskrár, er stuðlað að því að þeir sem ekki neyta mjólkuríss af einhverjum ástæðum verði í sambærilegri stöðu og þeir sem neyta íss úr mjólkurafurðum. Tillagan vísar þannig í breytingar sem voru gerðar með samþykkt laga nr. 76/2014 en þar var markmiðið að fella niður tolla af staðgengdarvörum mjólkur.

Það er mat meiri hlutans að í umsögnum sé hugtakið „staðgengdarvörur mjólkur“ útvíkkað umfram það sem má leiða af tilgangi laga nr. 76/2014 og því er gert ráð fyrir að niðurfelling tolla taki eingöngu til íss úr sojabaunum, hrísgrjónum, höfrum, hnetum og/eða möndlum en ekki annarra tegunda, svo sem ávaxtaíss.

Að undanförnu hefur borið nokkuð á gagnrýni á skattlagningu á dömubindi og tíðartappa. Að mati meiri hlutans á gagnrýnin rétt á sér og því er lagt til að tollar á vörur sem falla undir tollskrárnúmerið 9619.0012, og nær til þessara vara, verði 0% frá og með 1. janúar 2016. Breytingartillöguna sem snýr að þessari breytingu er að finna á þskj. 578, í tölulið 3.b.

Í þriðja lagi ætla ég að ræða hér um breytingartillögu er snýr að ferðaleiðsögn en í VI. kafla frumvarpsins eru lagðar til nokkrar minni háttar breytingar á lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sem er í framhaldi af breytingum sem gerðar voru á þeim lögum með lögum nr. 124/2014 og sneru að miklu leyti að virðisaukaskatti í ferðaþjónustu.

Eftir 1. janúar 2016 mun ferðaþjónustan að mestu leyti falla undir neðra þrep virðisaukaskatts. Á fundum nefndarinnar var bent á að svokölluð ferðaleiðsögn mun hins vegar falla í efra þrep virðisaukaskatts.

Í minnisblaði sem nefndinni barst frá fjármála- og efnahagsráðuneytinu, dagsett 13. nóvember síðastliðinn, kemur fram að ekki liggja fyrir upplýsingar um virðisaukaskattskil þessa hóps og því erfitt að leggja mat á hver lækkun tekna ríkissjóðs verður ef ferðaleiðsögn verði færð í neðra þrepið. En meiri hlutinn telur að það geti verið til þess fallið að valda vandkvæðum í skattframkvæmd þegar tveir þjónustuþættir falla hvor undir sitt skatthlutfallið.

Að athuguðu máli telur meiri hlutinn því bæði samræmisrök og skattatæknileg rök standa til þess að ferðaleiðsögn verði felld undir 11% skatthlutfall. Þessa breytingartillögu er að finna á þskj. 578, í tölulið 3.b.

Vík ég þá að fækkun skattþrepa í tekjuskatti einstaklinga og tekjuskatti samskattaðs fólks. Í 1. og 5. gr. frumvarpsins er lagt til að skattþrepum vegna tekjuskatts einstaklinga verði fækkað úr þremur í tvö á tveimur árum ásamt því sem tekjumörkum verði breytt á þann veg að mörk efra og neðra þreps verði 8,4 millj. kr. þegar þessar breytingar eru gengnar í garð, þ.e. 700 þús. kr. á mánuði. Tillögurnar miða að því að minnka skattbyrði og auka ráðstöfunartekjur einstaklinga. Í þessu samhengi var bent á að með brottfalli miðþreps tekjuskatts fellur jafnframt niður ákvæði sem tekur til samskattaðs fólks og felst í flutningi helmings ófyllts miðþreps þess sem lægri hefur tekjurnar til þess sem hærri tekjur hefur. Ákvæðinu er ætlað að draga úr þeim mun sem annars væri á heildarskattbyrði samskattaðs fólks eftir því hvort tekjuöflun þeirra er jöfn eða ójöfn innbyrðis.

Í þessu samhengi bendir meiri hlutinn á að fram kom við vinnslu málsins að heimild sú sem vísað er í er þannig úr garði gerð að þegar skattaðilar eru samskattaðir skal taka tillit til þess hvort tekjuskattsstofn annars er undir tekjuviðmiðum þriðja þreps, og þá erum við að tala út frá núgildandi kerfi.

Við ákvörðun tekjuskatts þess tekjuhærri skal þannig taka tillit til þess ef tekjuskattsstofn hans er undir tekjuviðmiðum þess tekjuhærri sem í dag eru 10.036.847 kr. þó að hámarki 3.163.584 kr. árlega. Sú fjárhæð sem þannig myndast er skattlögð í öðru þrepi í stað þriðja og er hámarkslækkun tekjuskatts þó um 205 þús. kr. á ári; sem sagt þak í dag. Þetta er óbreytt á næsta ári ítreka ég en tilfærslan er sem sagt á milli tveggja efstu skattþrepanna eins og þetta er heimilað í dag.

Fram komu í athugasemdum dæmi um áhrif þess ef þessu verður breytt, eins og það mun koma til með að breytast verði þetta frumvarp að lögum, eftir eitt ár. Þá mun tvöföld fjárhæð lægra þreps einstaklings samkvæmt nýju tillögunum verða 16,8 millj. kr. Ef annað þeirra aflaði allra teknanna má gera ráð fyrir að skattur af þeim verði 30% hærri en ef hvort þeirra um sig aflaði helmings teknanna. Þessi skekkja er til komin af því að ef annað hefur allar tekjurnar skattleggst helmingur þeirra í efra þrepinu en ef tekjurnar skiptast jafnt skattleggjast allar tekjurnar í lægra þrepinu.

Það er mat meiri hlutans að mikilvægt sé að þessi heimild haldist inni og telur nefndin að einföldunar- og skilvirknissjónarmið sem bent hafi verið á vegi ekki eins þungt og þeir hagsmunir einstaklinga sem þarna búa að baki. Meiri hlutinn telur rétt að áfram verði heimilt að færa tekjur milli skattþrepa eins og kveðið er á um.

Breytingartillöguna er að finna á þskj. 578 í 1. og 2. tölulið a og b.

Vík ég þá að endurgreiðsluheimild vegna sölu hópbifreiða úr landi en athygli nefndarinnar var vakin á að í inngangsmálslið 16. gr. frumvarpsins er gert ráð fyrir að öll greinin sé tekin upp en í 2. málslið gildandi 6. gr. er að finna reglugerðarheimild sem ekki er ætlunin að falli út. Við þessu er brugðist og þá tillögu er að finna í þskj. 578, í tölulið 7.

Ég ætla rétt aðeins að víkja að kostnaði af starfsemi Fjármálaeftirlits. Ekki er um að ræða breytingartillögu en fram komu athugasemdir um umfang og kostnað við rekstur Fjármálaeftirlits. Á fyrri stigum hefur verið bent á að neytendavernd stofnunarinnar sé ekki nægilega virk þar sem fjármuni hafi skort í slík verkefni. Við vinnslu málsins fékk nefndin þær upplýsingar að gert sé ráð fyrir að bæta við nýju stöðugildi vegna eftirlits með viðskiptaháttum, meðal annars vegna samskipta eftirlitsskyldra aðila við viðskiptamenn en um slíkt er fjallað í flestum sérlögum á fjármálamarkaði sem og í lögum um opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi.

Meiri hlutinn leggur áherslu á mikilvægi þess að tryggja neytendavernd á fjármálamarkaði með öflugu eftirliti með neytenda- og viðskiptaháttum. Fram kom að unnið er að samstarfssamningi milli Fjármálaeftirlits og Neytendastofu varðandi neytendavernd á fjármálamarkaði sem meiri hlutinn fagnar og telur vera skref í rétta átt.

Í sjöunda lagi, þegar kemur að breytingartillögum, ætla ég að fjalla hér um víxlverkanir örorkubóta almannatrygginga og örorkulífeyris lífeyrissjóða en í 44. gr. frumvarpsins er gert ráð fyrir því að framlengja ákvæði til bráðabirgða í lögum um almannatryggingar, nr. 100/2007, til að sporna við því að víxlverkanir örorkubóta almannatrygginga og örorkulífeyris lífeyrissjóða hefjist að nýju. Margir þeir sem sitja hér í þingsal muna eftir samkomulagi sem náðist 2011 um þetta og það er vel og samstaða í nefndinni að framlengja þetta og tryggja að slíkar víxlverkanir hefjist ekki að nýju.

Ákvæði frumvarpsins kveður á um það að við útreikning tekjutryggingar þeirra örorku- og endurhæfingarlífeyrisþega sem fá greiðslur úr skyldubundnum atvinnutengdum lífeyrissjóðum, á tímabilinu 1. janúar 2015 til og með 31. desember 2015, skuli gera samanburð á útreikningi tekjutryggingar, annars vegar samkvæmt þeim reglum sem gilda á árinu 2015 og hins vegar þeim reglum sem voru í gildi á árinu 2014, auk 3,6% hækkunar og að teknu tilliti til þess tekjumarks sem myndast hefur við framkvæmd 16. töluliðar ákvæðis til bráðabirgða í lögunum. Þeirri reglu sem leiðir til hærri greiðslna fyrir lífeyrisþega skal beitt.

Þá er lagt til að í stað 3,6% hækkunar komi 6,7% hækkun. Í minnisblaði frá fjármála- og efnahagsráðuneyti frá 13. nóvember var athygli nefndarinnar vakin á því að í ljós hefur komið að gera á samanburð á útreikningi tekjutryggingar á milli þeirra reglna sem gilda á árinu 2015 og þeirra reglna sem giltu á árinu 2013 en ekki milli áranna 2015 og 2014 eins og gert er ráð fyrir í frumvarpinu. Við þessu þarf að bregðast þannig að við tryggjum að þetta gangi eftir, þ.e. að komið verði í veg fyrir að slíkar víxlverkanir geti átt sér stað.

Einnig hefur gleymst að gera ráð fyrir sambærilegri framlengingu á ákvæði til bráðabirgða í lögum um félagslega aðstoð og þarf að gera sambærilega leiðréttingu á þeim lögum og skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða, nr. 129/1997. Meiri hlutinn leggur því til breytingu á þessum ákvæðum í því skyni að koma í veg fyrir að víxlverkanir skerðinga fari af stað.

Breytingartillögurnar eru ansi ítarlegar og þétt orðaðar og er að finna í þskj. 578, í töluliðum 11 og 12.a og b.

Ég ætla hér næst að fjalla um virðisaukaskatt vegna fólksflutninga; almenningssamgöngur.

Hinn 1. janúar 2016 munu fólksflutningar verða virðisaukaskattsskyldir en frá og með þeim degi mun virðisaukaskattur meðal annars leggjast á aðkeypta akstursþjónustu. Umsagnaraðilar lýstu áhyggjum af því að sveitarfélög og stofnanir þeirra sem annast rekstur almenningssamgangna, skipulagðrar ferðaþjónustu fatlaðs fólks, skipulagðrar ferðaþjónustu aldraðra og akstur skólabarna verði fyrir kostnaðarauka vegna breytinganna.

Að mati meiri hlutans verður að líta svo á að aðkeypt akstursþjónusta í þágu aðila sem hafa fólksflutninga með höndum, sem undanþegnir verða virðisaukaskatti samkvæmt c-lið 1. gr. laga nr. 124/2014, muni falla undir undanþágu 6. töluliðar 3. mgr. 2. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, enda verði hún nýtt sem þáttur í undanþeginni þjónustu samkvæmt ákvæðinu.

Í minnisblaði fjármála- og efnahagsráðuneytis frá 13. nóvember síðastliðnum var nefndinni bent á tillögu um breytingu á reglugerð um innskatt. En ég vil taka fram að varðandi almenningssamgöngur og fólksflutninga er ekki að finna breytingartillögu á þskj. 578 enda ekki verið að leggja til neina breytingu heldur vísa til túlkunar á lögum og skilnings.

Nefndin fékk ábendingu um að í greinargerð starfshóps um virðisaukaskatt af ferðaþjónustu, og snýr að breytingu á reglugerð, er talað um að ferðaþjónustuaðilum sem annast fólksflutninga á breyttum jeppabifreiðum í atvinnuskyni verði gert mögulegt að færa innskatt á móti útskatti við uppgjör virðisaukaskatts. Lagt er til að heimild til færslu innskatts verði látin ná til torfærubifreiða með leyfða heildarþyngd yfir 5.000 kg með þeim skilyrðum að bílarnir verði aðeins notaðir í virðisaukaskattsskyldri starfsemi og beri rauð/hvít skráningarnúmer.

Telur meiri hlutinn rétt að bregðast við framangreindu og gerir breytingartillögu þess efnis þannig að þessir aðilar, eins og til var ætlast, falli hér undir og geti nýtt heimild til að innskatta á móti útskatti. Er þessa breytingartillögu að finna á þskj. 578, í tölulið 6.

Til að taka af mögulegan vafa um hvort velta sem verður til á grundvelli viðskipta sem komist hafa á fyrir gildistöku ákvæða samkvæmt a-lið 11. gr. laga nr. 124/2014 verði virðisaukaskattsskyld við og eftir gildistökuna leggur meiri hlutinn til, að höfðu samráði við fjármála- og efnahagsráðuneyti, að nýju ákvæði til bráðabirgða verði bætt við lög nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, þar sem kveðið verði á um að afhending skattskyldrar vöru eða þjónustu eftir 31. desember 2015 teljist til virðisaukaskattsskyldrar veltu.

Hér er ákvæði sem er að finna annars staðar í lögum og snýr að lagaskilum og þá breytingartillögu er að finna í þskj. 578, í tölulið 8.

Vík ég hér að tilfærslu á virðisaukaskatti og áfengisgjaldi. Það er skilningur meiri hlutans — þar sem hér er verið að fara með virðisaukaskatt á áfengi í neðra þrep og hækka áfengisgjald á móti — að með því að öll skattskylda veitingahúsa verði í sama virðisaukaskattsþrepinu, eins og frumvarpið gerir ráð, fyrir ættu skattskil að verða einfaldari og draga ætti úr mögulegum ávinningi af undanskotum. Því ættu skil á virðisaukaskatti af áfengi sem selt er á veitingahúsum að batna.

Meiri hlutinn telur hins vegar nauðsynlegt að komið verði til móts við sjónarmið þess efnis að þessar breytingar á því fyrirkomulagi sem er á innheimtu áfengisgjalds, sem er tvær vikur á móti tveimur mánuðum, í innheimtu á virðisaukaskatti, gætu orðið sérstaklega íþyngjandi fyrir áfengisframleiðendur og setji minni framleiðendur, sem eru að komast inn á markaðinn, í verri stöðu.

Það er því mat meiri hlutans að ekki sé ætlunin að breyting þessi hafi neikvæð áhrif á framleiðendur í greininni heldur sé hér á ferðinni breyting til einföldunar á skattskilum. Meiri hlutinn telur rétt að koma til móts við aukna fjárbindingu vegna hækkunar gjaldsins með því að greiðslufrestur áfengisgjalds verði lengdur í einn mánuð. Meiri hlutinn telur jafnframt rétt að árétta að stefnt skuli að því að finna varanlega lausn og samræmi í skilum sem raski ekki stöðu framleiðenda og birgja.

Breytingartillögu þessa er að finna á þskj. 578, í tölulið 4.

Þá vík ég að auknu framlagi sem kom fram í fjárlagafrumvarpi sem við vorum með hér til umræðu í gær og atkvæðagreiðslu, en þar var lögð til breyting gagnvart umboðsmanni skuldara, þ.e. að framlag yrði hækkað um 200,5 millj. kr. frá því sem áætlað var. Í ljósi þessa þarf einnig að breyta 40. gr. frumvarpsins á þann veg að álagt gjald fyrir árið 2016 þurfi að nema 0,01118% af gjaldstofni í stað 0,00491%. Þessa breytingartillögu er að finna í 10. tölulið á þskj. 578.

Þetta aukna framlag til umboðsmanns skuldara er þannig til komið að haustið 2014 dæmdi Héraðsdómur Reykjavíkur íslenska ríkið til að greiða fjármálafyrirtækinu Lýsingu rúmar 10 millj. kr. vegna ólögmætrar gjaldtöku vegna rekstrar embættis umboðsmanns skuldara. Þannig að hér þarf að bregðast við. Hér sjáum við speglast þessi tengsl á milli fjárlagafrumvarps og forsendna fjárlaga, þess máls sem við ræðum hér.

Þær breytingartillögur sem ég hef farið yfir, virðulegi forseti, leggur meiri hlutinn til að verði samþykktar en komið hefur í ljós að gera þarf frekari breytingar í tengslum við fjárlagafrumvarpið og legg ég því til að frumvarpið komi til nefndar fyrir 3. umr.

Undir nefndarálitið rita eftirtaldir hv. þingmenn: Frosti Sigurjónsson, Willum Þór Þórsson, Sigríður Á. Andersen, Líneik Anna Sævarsdóttir, Brynjar Níelsson og Vilhjálmur Bjarnason.