aðgerðir stjórnvalda gegn skattsvikum o.fl.
Forseti. Ég þakka kærlega fyrir svörin. Mér finnst mikilvægt að halda því til haga að alveg eins og lönd geta komið sér saman um að vera í leyndarhjúpi geta önnur lönd komið sér saman um að taka ekki þátt í samstarfi við slík ríki. Það eru margir sem átta sig kannski ekki á því að eitt stærsta skattaskjólið í námunda við okkur er í City of London. Talað er um að Sviss sé með mikla „pólisíu“ varðandi það að viðhalda sínum skattaskjólum. Aðalatriðið og það sem skiptir meginmáli í þessu er einmitt sú staðreynd að þeir sem hafa tök á því geta gert þetta og þar með skapast mismunun. Allir vildu vera menn með mönnum og skrá sig í skattaskjól af því að það var eitthvert „trend“ á Íslandi; fólk virtist ekki alveg átta sig á því að þarna væri verið að skapa ofboðslega mikla mismunun. Og þó svo að fólk hafi ekki endilega verið með mikla fjármuni sýndi það samt ákveðna hugsun að vilja vera í skattaskjóli frekar en vera með allt uppi á borðum. Maður heyrði alls konar afsakanir þar að lútandi í kjölfar Panama-skjalanna. En í ljósi þess að þarna skapast tvö skattstig, eins og hv. þm. Katrín Jakobsdóttir kom inn á áðan, spyr ég: Hvað ætli það sé mikið af fjármunum, sem hægt hefði verið að nota í að byggja upp innviði Íslands, sem eru týndir þarna á ýmsum svæðum heimsins sem eru skattaskjól?