störf þingsins.
Virðulegi forseti. Það er til þess vinnandi að hvetja til þverpólitískrar samstöðu á þessum fremur deilukenndu tímum á Alþingi. Mitt mál varðar Mývatn og nágrenni sem ekki þarf að fjölyrða um sem náttúruverðmæti. Nú er svo komið vegna fjölgunar íbúa og blómlegs landbúnaðar og sístækkandi hóps ferðamanna að frárennslismál í lélegu ásigkomulagi eru tekin að vekja mikla athygli síðustu þrjú, fjögur árin eða svo. Nú er farið að ræða af mikilli alvöru um gríðarlega brýnar úrbætur, reyndar í dæmigerðum Íslandsstíl, að bregðast við þegar menn eru um það bil að mála sig út í horn.
En gott og vel, brettum þá upp ermar. Það er ekki of seint. Vegna sérlaga um verndun Mývatns og vegna þess að svæðið er svokallað Ramsar-svæði, alþjóðlegt verndarsvæði votlendis, stendur það upp á ríkisvaldið jafnframt sveitarfélaginu að bjarga Mývatni frá þeim skaða sem áframhaldandi ónóg frárennslishreinsun og -förgun hefur í för með sér. Verðmiðinn er hár. Að hluta vegna seinagangsins við úrbæturnar. Þetta eru einar 700–800 millj. kr.
Nú hefur hv. umhverfis- og samgöngunefnd opnað verkefnið sín megin að frumkvæði formanns hennar og mun vinna sína vinnu í töluverðri eindrægni. Þá er jafn nauðsynlegt að sem flestir þingmenn geri það sama, í þágu Mývatns, íbúa, ferðamanna, okkar allra, og í þágu eðlilegrar og skynsamlegrar náttúruverndar. Til þess hvet ég hér úr þessum ræðustól. Oft var þörf en nú er nauðsyn. Því við erum jú öll Mývatnsvinir, ekki satt?
