ýmsar aðgerðir í samræmi við forsendur fjárlaga 2019.

Virðulegi forseti. Ég ætla að reyna að spara þarnæsta dagskrármálið þar til að því kemur, en þetta tengist auðvitað og er væntanlega ástæðan fyrir því að hv. þingmaður fór út í þá sálma í ræðu sinni.

Mig langar að spyrja hv. þingmann aðeins út í þetta með upphæðarmörkin milli neðra og efra skattþreps tekjuskatts og þá sérstaklega í samhengi við þessa verðbólgusýki eins og hv. þingmaður kallaði hana.

Ég tók þátt í umræðunum áðan og hlýddi á hæstv. fjármálaráðherra og hv. þingmann sem talaði hér á undan. Ég spurði hv. þm. Ágúst Ólaf Ágústsson hvort ekki væri eðlilegra að nota launavísitölu frekar en neysluverðsvísitölu til að ákveða hækkanir á persónuafslætti og þessum mörkum neðra og efra þreps. Hv. þingmaður svaraði því, með ágætum rökum að mínu mati, að ef þetta væri launavísitala og ef við litum bara á nokkur undanfarin ár, þar sem laun hafa mjög mikið, þá mundi það þýða ofboðslega miklu hækkun persónuafsláttar og þar af leiðandi ofboðslega mikil útgjöld ríkissjóðs í kjölfarið. Mér þykja þetta alveg ágætisrök. Svo þegar ég prófaði að snúa þeim við og velti fyrir mér: Hvað ef það væri ofboðslega mikil verðbólga, yrði það eitthvað skárra? Ég lendi þá kannski á svipuðum stað og ég er að lenda á í verðtryggingamálum, þ.e. að svona ferli sem næra sjálf sig, verðbólga sem nærir sjálfa sig, séu óæskileg fyrirbæri í eðli sínu.

Í því sambandi skynja ég ákveðna mótsögn sem er nú ekki hv. þingmanni að kenna. Mér finnst ákveðin mótsögn fólgin í því að við eigum ekki alltaf að vera að fikta í þessum tölum, eitthvað sem ég skil mætavel og tek undir í grundvallaratriðum, en á sama tíma ættum við helst ekki að vísitölutengja þetta. Þá auðvitað bara (Forseti hringir.) stendur eftir: Hvað er hægt að gera?

Spurningin sem mig langaði í grunninn að spyrja hv. þingmann: Hver eru viðhorf hans til þess að binda (Forseti hringir.) persónuafsláttinn og þessi tekjuskattsmörk við vísitölu yfir höfuð?