149. löggjafarþing — 41. fundur,  4. des. 2018.

tekjuskattur.

335. mál
[14:25]
Horfa

Frsm. efh.- og viðskn. (Ólafur Þór Gunnarsson) (Vg):

Herra forseti. Ég mæli hér fyrir nefndaráliti hv. efnahags- og viðskiptanefndar um frumvarp til laga um breytingu á lögum um tekjuskatt, nr. 90/2003, með síðari breytingum (uppbætur á lífeyri undanþegnar skattlagningu).

Nefndin hefur fjallað um málið og fengið á sinn fund fulltrúa frá fjármála- og efnahagsráðuneytinu og Öryrkjabandalaginu, auk þess sem umsagnir bárust frá Öryrkjabandalaginu og Landssamtökunum Þroskahjálp.

Með frumvarpinu er lagt til að uppbætur á lífeyri samkvæmt 1. mgr. 9. gr. laga um félagslega aðstoð, nr. 99/2007, og uppbætur vegna reksturs bifreiðar samkvæmt 2. mgr. 10. gr. sömu laga, verði undanþegnar skatti og leiði ekki til skerðingar á lífeyrisgreiðslum almannatrygginga.

Í greinargerð frumvarpsins kemur fram að við gerð þess hafi m.a. verið haft samráð við velferðarráðuneytið og ríkisskattstjóra. Sambærilegt mál kom til kasta nefndarinnar á 148. löggjafarþingi, en í kjölfar umfjöllunar nefndarinnar um það ákvað Alþingi að fela fjármála- og efnahagsráðherra að leggja fram frumvarp sama efnis, samanber þingsályktun nr. 28/148, þar sem ekki þótti fyllilega ljóst hver jaðaráhrif af breytingunni kynnu að verða. Var ráðherra falið að ganga frá þeim þáttum m.a. svo tryggt væri að uppbæturnar sem um ræddi leiddu ekki til skerðingar á tekjum þeirra sem þær þæðu og yrðu þar með í reynd marklausar. Að mati nefndarinnar eru þessi atriði tryggð með fyrirliggjandi frumvarpi.

Í þeim umsögnum sem nefndinni hafa borist um málið er framlagningu frumvarpsins fagnað og hvatt til samþykkis þess enda muni það bæta stöðu lífeyrisþega sem bera mikinn kostnað vegna fötlunar eða sjúkdóma. Nefndin telur ljóst að skattlagning bóta af því tagi sem hér um ræðir samræmist ekki þeim tilgangi sem stefnt er að með bótunum enda um að ræða uppbætur sem eiga fyrst og fremst að stuðla að möguleika bótaþega á þátttöku í samfélaginu. Nefndin telur að um sanngirnismál sé að ræða sem miklu máli getur skipt fyrir þá sem í hlut eiga og leggur til að frumvarpið verði samþykkt óbreytt.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson var fjarverandi við afgreiðslu málsins.

Þorsteinn Víglundsson var fjarverandi afgreiðslu málsins en skrifar undir álitið samkvæmt heimild í 4. mgr. 18. gr. starfsreglna fastanefnda Alþingis.

Ólafur Ísleifsson, áheyrnarfulltrúi í nefndinni, er samþykkur þessu áliti.

Undir álitið rita Óli Björn Kárason, formaður nefndarinnar, Ólafur Þór Gunnarsson, framsögumaður, Þorsteinn Víglundsson, Njáll Trausti Friðbertsson, Bryndís Haraldsdóttir, Smári McCarthy, Oddný G. Harðardóttir og Þórunn Egilsdóttir.

Herra forseti. Það er í rauninni mikið gleðiefni að við skulum vera komin á þann stað að klára þetta mál í þinginu eða því sem næst. Hér er um mikið réttlætismál að ræða. Þeir þingmenn sem vöktu máls á þessu, sem voru þingmenn Flokks fólksins á síðasta löggjafarþingi, eiga heiður skilinn fyrir að hafa ýtt þessu máli úr vör og þakkir fyrir að málið sé komið á þennan stað ásamt náttúrlega starfsfólki fjármála- og efnahagsráðuneytisins og ráðherra sem lagði málið fram.

Það er um það ágæt samstaða að ég tel, innan þings og í samfélaginu, að þær ívilnanir sem samfélagið leggur fram, ekki í þeim tilgangi að framfleyta fólki eða aðstoða við framfærslu heldur til að gera því kleift að taka þátt í samfélaginu, eigi ekki að teljast til tekna. Og þetta frumvarp er mikilvægur liður í því og ég fagna því sérstaklega að við skulum vera komin á þennan stað að klára afgreiðslu þess.