149. löggjafarþing — 62. fundur,  5. feb. 2019.

störf þingsins.

[14:04]
Horfa

Halldóra Mogensen (P):

Forseti. Þann 20. júní 2018 skilaði umboðsmaður Alþingis áliti þar sem hann lýsti því hvernig Tryggingastofnun ríkisins hefði um árabil viðhaldið rangri túlkun á lögum um almannatryggingar og EES-reglugerð um samræmingu almannatryggingakerfa. Ráðuneytið tók undir álit umboðsmanns þann 29. nóvember 2018 og staðfesti þar með að örorkulífeyrisþegar sem hafa verið búsettir í öðru landi innan EES hafi þurft að lifa við ólöglegar búsetuskerðingar í áratug og jafnvel lengur. Hvað þýðir það, forseti, að ríkið hafi skert stóran hóp örorkulífeyrisþega ólöglega? Ríkið braut lög til að skerða enn frekar þær óheyrilega lágu upphæðir sem það greiðir þeim sem búa við örorku.

Það er mikilvægt að halda því á lofti að nú, þann 5. febrúar 2019, er enn verið að svíkja öryrkja um þá peninga sem þeir eiga rétt á. Þetta er þá þriðji mánuðurinn sem vísvitandi er verið að svindla á öryrkjum — þriðji mánuðurinn. Og hver eru rökin? Það hefur komið fram að um svo flókna útreikninga sé að ræða að þetta taki tíma. En ég hef fengið það staðfest að verið sé að bíða eftir fjárheimild, þrátt fyrir það sem hæstv. fjármálaráðherra hefur sagt hér. Og þar held ég að við séum að nálgast sannleikann. Það er ekki fjárheimild fyrir því að greiða lífeyrisþegum samkvæmt lögum. Ef þetta er hin raunverulega ástæða þýðir það að hæstv. fjármálaráðherra stendur í vegi fyrir því að afhenda peningana sem þarf til að greiða þetta samkvæmt lögum. Hæstv. fjármálaráðherra heldur utan um ríkisbudduna og hann hreinlega ætlar ekki að opna hana fyrir öryrkjum.

Forseti. Þetta er algerlega ólíðandi framkoma við þennan fátækasta hóp samfélagsins. Ég fer fram á að örorkulífeyrisbætur, örorkulífeyrir, verði greiddar samkvæmt lögum — og það strax.