meðferð krónueigna sem háðar eru sérstökum takmörkunum og gjaldeyrismál.

Forseti. Gefum okkur bara að stjórnvöld hefðu gefist upp en ekki alveg gefist upp heldur sætt sig við 190 kr. Ég ætla að biðja hv. þingmann að velta því fyrir sér: Hvað ef við lítum til heildaráhrifa fyrir ríkið og samfélagið og miðum við þessa 23 milljarða tölu og setjum það í samhengi við umræður um kjarasamninga og þá miklu kröfu sem hefur verið á að byggt verði félagslegt húsnæði í auknum mæli? Hvað má ímynda sér að væri hægt að byggja af félagslegum íbúðum fyrir þessa upphæð? Takandi með í reikninginn að þetta veltist áfram í kerfinu og skilar sér í formi skatta og hægt að nota áfram. Ég hef séð áætlanir um að þetta gætu verið 500–1.000 íbúðir. Hvað myndi hv. þingmaður skjóta á til að setja þetta í annað samhengi en vegamálin (Forseti hringir.) sem við ræddum eða voru rædd aðeins áðan?