ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar, nr. 93/2017, um breytingu á IV. viðauka (Orka) við EES-samninginn.

Herra forseti. Mig langar í örstuttu máli að gera grein fyrir afstöðu þungavigtarmanns í stuðningsliði núverandi ríkisstjórnar sem skilur ekki hvernig á því stendur að ríkisstjórnin heldur áfram þessu orkupakkadæmi eins og það er nú. Þetta er enginn annar en fyrrverandi þingmaður Hjörleifur Guttormsson. Hann skrifar nýlega grein í Morgunblaðið — enginn maður kynnti sér innlegg EES-samningsins eins og Hjörleifur þegar hann var hér á þingi. Hann spyr: Er ekki komið nóg?

Hann segir í grein sem heitir „Ríkisstjórnin skreytir pakkann“ með leyfi forseta:

„Hinn 22. mars sl. sendu utanríkisráðuneytið og atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið frá sér fréttatilkynningu með fyrirsögninni: „Ríkisstjórnin samþykkir að leggja þriðja orkupakkann fyrir Alþingi.“ Tilkynning þessi er hið furðulegasta plagg, bæði margt af því sem þar kemur fram og þó enn frekar valið úrtak með tilvitnunum í lögfróða umsagnaraðila, þar sem ekki er hálf saga sögð af aðvörunum þeirra og fyrirvörum, sérstaklega lögmannanna Friðriks Árna Friðrikssonar og Stefáns Más Stefánssonar. Svo langt er gengið í gyllingu á ágæti væntanlegrar tillögu ríkisstjórnarinnar að staðhæfa eftirfarandi: „Um er að ræða orkupakka á íslenskum forsendum. Hann er tekinn upp í íslenskan rétt á þeirri forsendu að Ísland er ekki tengt við raforkumarkað ESB.“ Þegar þessi fullyrðing er borin saman við álitsgerð nefndra lögmanna sem skiluðu hinn 19. mars sl. álitsgerð um „stjórnskipuleg álitamál tengd framsali ríkisvalds til stofnana ESB/EFTA vegna þriðja orkupakka ESB“ kemur í ljós hve óheiðarlega er hér gengið til verks. Í stað þess að birta álitsgerðir lögmannanna sem lágu á borði ráðherra dögum áður en málið var borið upp til afgreiðslu í ríkisstjórn eru umsagnir þeirra með fjölda aðvarana og álitaefna um orkupakka þrjú faldar fyrir þingmönnum og almenningi.

Hjörleifur heldur áfram undir lið sem heitir í hans máli: „Enn á að skauta fram hjá stjórnarskránni“, með leyfi forseta.

„Utanríkisráðherra ætlar Alþingi samkvæmt ofangreindu að innleiða orkupakka þrjú með þeim fyrirvara að viðkomandi bindandi reglur hans komi ekki til framkvæmda nema þingið heimili lagningu sæstrengs til raforkuflutnings frá Íslandi og „þá þarf jafnframt að taka á nýjan leik afstöðu til þess hvort reglurnar standist stjórnarskrá“. Með þessu á að læða í gegn staðfestingu Alþingis á orkupakka þrjú, sem augljóslega stríðir gegn stjórnarskrá lýðveldisins og óumdeilanlega yrði virkur ekki síðar en með lagningu sæstrengs. Um þá framkvæmd á síðan orrustan að snúast, ef ekki yrði þá þegar búið að breyta stjórnarskránni.“

Ég verð að viðurkenna það, herra forseti, að þetta er nú alveg gríðarlegur áfellisdómur. Ég skil fyrrverandi þingmann Hjörleif Guttormsson. Ég skil að hann skuli ekki skilja hvers vegna Vinstri græn leiða markaðsvæðingu auðlinda Íslands um þessar mundir.

Hjörleifur lýkur máli sínu í þessari grein þannig, með leyfi forseta:

„Málið sem ríkisstjórnin nú hyggst knýja Alþingi til að samþykkja á galopnum forsendum og gegn ákvæðum stjórnarskrár okkar varðar yfirráð yfir náttúruauðlindum, íslenskum fallvötnum, nýtingu þeirra og verndun. Það er hliðstætt spurningunni um hvort afhenda ætti útlendingum sjávarauðlindir okkar. Sótt er að Landsvirkjun með einkavæðingu í huga og fyrirtæki eins og HS Orka og Arctic Hydro kemba nú landið undir merkjum smávirkjana, með góðfúslegu leyfi Orkustofnunar. Þessir aðilar leggjast nú bak við tjöldin fast á sveif með hagsmunaöflum, innlendum og erlendum, um að tengja Ísland við orkumarkað Bretlands og meginlandsins. Íslensk náttúra og almenningur greiða reikninginn með stórhækkuðu raforkuverði og umturnun á friðsælum dölum og heiðum, sem sloppið hafa við umrót virkjana fram að þessu. Hvað segir íslensk æska og kjörnir alþingismenn um slíka framtíðarsýn?“

Já, hvað segja íslenskir alþingismenn um þetta?