150. löggjafarþing — 134. fundur,  2. sept. 2020.

húsnæðismál .

926. mál
[16:51]
Horfa

Frsm. 1. minni hluta velfn. (Helga Vala Helgadóttir) (Sf) (andsvar):

Herra forseti. Ég þakka hv. þingmanni fyrir þetta. Lán er veitt til tíu ára og heimild til endurnýjunar. Lán er ekki veitt til 25 ára. Ef þetta snýst um að ríkisstjórnin og meiri hluti hv. velferðarnefndar sé svo umhugað um að veita ráðgjöf þeim sem hafa tekið lán hjá stofnuninni þá er meiri hlutanum í sjálfsvald sett að setja ákvæði inn í frumvarpið um að þegar tíu ár eru liðin frá því að lán er tekið skuli lánþegi koma í ráðgjöf. Hér er ekki um slíkt að ræða.

Hér er um það að ræða að lántaki skuli borga upp lánið að tíu árum liðnum. Hann skal borga upp lánið. Ef hann getur ekki borgað upp lánið skal hann sækja um endurnýjun á láninu. Þetta snýst ekkert um þessa ráðgjöf. Þetta snýst um að það er verið að stytta lánstímann úr 25 árum í tíu ár. Það er hægt að veita slíka ráðgjöf hvenær sem er. Það má veita ráðgjöf eftir tvö ár, fjögur ár, sex ár, tíu ár. Það er ekkert mál. En lánið er tekið í upphafi og það er borgað af því. Ef maður getur ekki borgað er lánið gjaldfellt. Það er bara þannig. Þannig er það alltaf.

En í þessu er verið að beita einhverjum blekkingum þegar sagt er að lánið sé til 25 ára. Það er til tíu ára og það stendur þarna að það eigi að borga það upp að tíu árum liðnum. Svo er heimilt að endurnýja. Þannig er það hjá hvaða lánastofnun sem er. Það má. Maður getur sótt um lán hvar sem er. Maður getur farið í lífeyrissjóðinn og hann má lána manni (Forseti hringir.) ef maður uppfyllir skilyrði. Það er ekkert öðruvísi hér. Þessi ráðgjöf er frábær. Við skulum öll fara í ráðgjöf.