151. löggjafarþing — 11. fundur,  20. okt. 2020.

störf þingsins.

[14:06]
Horfa

Birgir Ármannsson (S):

Herra forseti. Í framhaldi af ræðu hv. síðasta ræðumanns þá held ég að það sé talsvert varasamt að ætla að leggja út af einhverjum niðurstöðum með þeim hætti sem hún gerir. En það er ekki aðalatriði málsins. Aðalatriðið er það að fólk nálgist viðfangsefni sem eru stjórnarskrárbreytingar með nokkur meginmarkmið í huga:

Í fyrsta lagi að gera þær breytingar sem skipta einhverju máli, nauðsynlegar eru, þjóna einhverjum tilgangi, eru til að leysa einhver vandamál, ekki bara til að gera eitthvað eins og sumar tillögur ganga út á sem fram hafa komið.

Í annan stað skiptir máli að breytingarnar séu vel ígrundaðar og hugsaðar í þaula þannig að það sé nokkurn veginn sameiginlegur skilningur á því hvað þær þýða og hvað þær hafi í för með sér þannig að þingið, þegar það gengur frá stjórnarskrárbreytingum, átti sig á því hvaða afleiðingar þær samþykktir hafa.

Í þriðja lagi skiptir máli að gera breytingar í sem víðtækastri sátt þannig að það sé ekki háð pólitískum sviptivindum á hverjum tíma hvernig stjórnarskráin lítur út, þannig að stjórnarskráin geti staðið af sér breytingar á hinum pólitíska vettvangi. Stjórnarskrá á að geta þjónað sem leiðbeining um það hvernig stýra á landinu, hvernig ákvarðanir eru teknar í landinu, hvort sem það er hægri stjórn í landinu, vinstri stjórn, miðjustjórn eða hvað það er. Pólitísk álitamál verða ekki endilega öll leidd til lykta með stjórnarskrárbreytingum. Þær eiga fyrst og fremst að þjóna þeim tilgangi að segja okkur hvernig við tökum ákvarðanir á hinu pólitíska sviði.

Þetta vildi ég leggja áherslu á, hæstv. forseti, á þessum degi og vona að við getum átt, bæði á morgun og sem oftast, (Forseti hringir.) samtal um stjórnarskrármál á efnislegum forsendum á grundvelli staðreynda og skoðana en ekki slagorða.