151. löggjafarþing — 73. fundur,  24. mars 2021.

fjármálaáætlun 2022--2026.

627. mál
[21:26]
Horfa

Guðmundur Ingi Kristinsson (Flf):

Virðulegur forseti. Ég þakka hæstv. félags- og barnamálaráðherra fyrir svörin. Við vitum að það er ákveðinn hópur sem lendir alltaf á milli skips og bryggju og lendir bæði í andlegum og fjárhagslegum erfiðleikum. Nú er fjórða bylgjan skollin á og búið að loka og læsa. Nú er fólk með undirliggjandi sjúkdóma lokað inni. Það hefur ekki efni á að kaupa mat út mánuðinn. Það er lokað inni. Hæstv. félagsmálaráðherra hefur talað um að þetta sé í nefnd, þetta sé í endurskoðun. En fólk getur ekki borðað það sem er í nefnd eða endurskoðun. Það þarf að fá mat núna, það er lokað inni. Hvað getur það gert? Hvað á að gera? Það er dýrt að panta mat og fólk á ekki pening fyrir mat í lok mánaðarins. Þetta er hópurinn sem hæstv. fjármálaráðherra segir að sé fámennur. En ég spurði hann: Fyrst þetta er svona fámennur hópur, hvers vegna í ósköpunum er þá ekki búið að hjálpa honum? Þá sagði hann: Það er svo dýrt. Það er svo rosalega dýrt. En það getur bara ekki verið rosalega dýrt að hífa einhverja sem eru með 200.000 kr. útborgaðar upp í það að þeir geti keypt sér mat og lifað mannsæmandi lífi á Íslandi. Það er bara útilokað. Núna er t.d. er verið að gera átak, sem er mjög flott, 472.000 kr. í sex mánuði. En horfum á tölurnar. Það er fólk sem fær 240.000 kr. fyrir skatta. Hvernig í ósköpunum á það að lifa af því? Þú segist vera stoltur af þessu kerfi, að því hafi verið komið á. Þú getur ekki verið stoltur af þessu. Þetta er lítill hópur, þetta er hópur sem á að hjálpa og það er búið að segja að það eigi að hjálpa honum. En um leið og maður minnir ykkur á þá er það alltaf svo dýrt. Það er ekki dýrt. Það er ofboðslega dýrt að hafa þetta vegna þess að það á eftir að kosta okkur miklu meira að hjálpa þessu fólki ekki.