þjónusta við fatlað fólk með langvarandi stuðningsþarfir.

Frú forseti. Ég þakka hv. þingmanni fyrir góða yfirferð yfir nefndarálit og aftur verð ég að segja að ég er sammála því að það þarf svo sannarlega að laga margt á þessu sviði. Hv. þingmaður nefndi eitt af því sem ég hef nefnt hérna í andsvörum, þetta með kvótann á fatlað fólk, að hægt sé að segja að við ætlum að gera svo og svo marga samninga á þessu ári og svo og svo á næsta ári, en svo er bara sagt: Nei, fyrirgefðu, það er ekki til neinn peningur. Ekki gerum við þetta þegar einhver kemur á bráðamóttöku, ekki gerum við þetta þegar einhver kemur á heilsugæsluna. Ekki gerum við þetta þegar við erum að fá lyf og lyf endurgreidd t.d. Með alla þessa hluti er ekki bara allt í einu stoppað á ákveðnum tíma. Mig langar að heyra frá hv. þingmanni: Sér hann einhverja ástæðu til þess að réttlæta svona kvóta á fjölda þeirra sem eiga að fá slíka þjónustu?