framkvæmd markaðskönnunar og undirbúningur útboðs á póstmarkaði.

Virðulegur forseti. Ég ætla ekki að lengja þessa umræðu en ég má til, í ljósi orða hv. þingmanns og andsvörum var lokið, að segja þetta að lokum í ljósi þeirra áhyggna sem ég hef haft af þeirri þróun sem við höfum horft upp á: Margt af því sem fram kemur í ræðu hv. þingmanns er alveg satt og rétt og nú er ég ekkert að segja að Íslandspóstur ohf. sé eina leiðin til að mæta þróuninni þó að sannarlega hafi hið opinbera fyrirtæki reynt að gera sitt besta til að gera það. En stundum þvælast, hvað eigum við að segja, skoðanir eða afstaða þar sem við höfum ofurtrú á markaðnum fyrir í því að hann geti náð þessum árangri. Ég hefði haldið að það gæti alveg verið gagnlegt eins og tillagan kveður á um að fara í einhvers konar athugun á þessu en þá tel ég líka að það þurfi að horfa á þau sjónarmið sem ég benti á í andsvari mínu áðan um þá hópa sem sérstaklega þarf að sinna svo við gætum jafnræðis í samfélaginu. Bara svo því sé til haga haldið þá hef ég áhyggjur af orðræðunni um þessa þjónustu sem einu sinni var sjálfsögð grunnþjónusta. Hún hefur breyst og það er tímanna tákn en hún er ekki alfarið farin frá okkur sem sjálfsögð grunnþjónusta. En við höfum að mörgu leyti saumað verulega að henni sem hefur líka gert það að verkum að við töpum einhverjum öðrum gæðum á meðan. Ég stend á því fastar en fótunum að það sé afar mikilvægt að við allar ákvarðanir, hvert svo sem það leiðir og það verður þá kannski tilefni til þess, nái þessi þingsályktunartillaga um frumathugun fram að ganga, þá horfum við sérstaklega á stöðu viðkvæmra hópa og ef sú fyrirætlan sem fram kemur í greinargerðinni næðist fram, um að þegar upp er staðið verði ríkisfyrirtækið Íslandspóstur ohf. selt, þá verður að vera hægt að tryggja þjónustuna með einhverjum öðrum hætti. Þetta er bara það sem ég vildi koma á framfæri, virðulegi forseti, en annars ætla ég ekki að lengja þessa umræðu frekar.