Ferill 10. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect.


149. löggjafarþing 2018–2019.
Þingskjal 10  —  10. mál.




Frumvarp til laga


um breytingu á lögum um erfðafjárskatt, nr. 14/2004,
með síðari breytingum (þrepaskipting).


Flm.: Óli Björn Kárason, Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir, Ásmundur Friðriksson,
Birgir Ármannsson, Bryndís Haraldsdóttir, Brynjar Níelsson, Haraldur Benediktsson,
Jón Gunnarsson, Njáll Trausti Friðbertsson, Páll Magnússon, Vilhjálmur Árnason.


1. gr.


    1. mgr. 2. gr. laganna orðast svo:
    Erfðafjárskattur skv. 1. gr. er sem hér segir:
     1.      Af fyrstu 75.000.000 kr. í skattstofni dánarbús reiknast 5% erfðafjárskattur.
     2.      Af fjárhæð umfram 75.000.000 kr. í skattstofni dánarbús reiknast 10% erfðafjárskattur.
     3.      Fjárhæðarmörk skattstofns dánarbús skv. 1. og 2. tölul. breytast um hver áramót miðað við breytingu á vísitölu neysluverðs frá 1. janúar 2019. Ráðherra auglýsir ný fjárhæðarmörk í upphafi hvers árs.

2. gr.


    Lög þessi öðlast gildi 1. janúar 2019.

Greinargerð.

Markmið og meginefni frumvarpsins.
    Markmið þessa frumvarps er að við greiðslu á erfðafjárskatti verði tekið tillit til þess hvert er verðmæti eigna dánarbús. Í fyrsta lagi er lagt til að erfðafjárskatturinn verði þrepaskiptur, annars vegar 5% af fyrstu 75 millj. kr. af skattstofni dánarbús og hins vegar 10% af skattstofni dánarbús yfir 75 millj. kr. Í öðru lagi er lagt til að fjárhæðarmörk skattþrepa taki árlegum breytingum miðað við þróun vísitölu neysluverðs.

Tilefni og nauðsyn lagasetningar.
    Erfðafjárskattur er dæmi um skattlagningu við yfirfærslu eigna milli aðila. Önnur dæmi um slíka skattlagningu eru þinglýsingargjöld og stimpilgjöld. Þessi tegund skatta felur það í sér að skattskylda skapast við aðilaskipti að eignarréttindum, en þá er um að ræða tekju- eða eignaaukningu hjá móttakanda, þ.e. erfingja í tilviki erfðafjárskattsins. Erfðafjárskatturinn er því skattur sem kemur til viðbótar tekjuskatti.
    Við álagningu erfðafjárskatts er nauðsynlegt að hafa í huga að um er að ræða skatt á tilfærslu fjármagns og verðmæta á milli kynslóða. Verðmætin sem mynda skattstofn erfðafjárskattsins hafa verið skattlögð áður, m.a. í formi tekjuskatta, fjármagnstekjuskatta og eignarskatta. Vegna þessa felur erfðafjárskattur í sér tvísköttun.
    Með lögum um erfðafjárskatt, nr. 14/2004, var ákveðið að erfðafjárskattur skyldi vera 5% óháð skyldleika við arfleifanda að öðru leyti en því að maki eða sambúðarmaki er undanþeginn skattinum. Skatturinn var hins vegar hækkaður í 10% með lögum um ráðstafanir í ríkisfjármálum, nr. 164/2010. Hækkunin var hluti af umfangsmiklum aðgerðum til að afla ríkissjóði viðbótartekna í ljósi sérstakra og erfiðra aðstæðna í ríkisfjármálum. Frá þeim tíma hefur erfðafjárskattur verið óbreyttur 10%, þrátt fyrir að hagur ríkissjóðs hafi vænkast verulega samhliða gjörbreyttu efnahagsástandi.
    Í þessu frumvarpi er lagt til að skattprósenta erfðafjárskatts verði lækkuð að hluta með því að innleiða þrepaskipt skatthlutfall erfðafjárskatts. Frumvarpið felur það í sér að skattþrepin verði tvö, 5% og 10%. Lægra skatthlutfallið gildi um verðmæti eigna dánarbús sem er 75 millj. kr. og minna en hærra hlutfallið um verðmæti yfir því marki. Með breytingunni er tekið skref í þá átt að færa álagninguna til þess sem hún var fyrir þau efnahagslegu áföll sem fylgdu í kjölfar á falli viðskiptabankanna.
    Verði frumvarpið að lögum má gera ráð fyrir því að það hafi áhrif á tekjur ríkisins til lækkunar. Samkvæmt fjárlögum fyrir árið 2018 er gert ráð fyrir að erfðafjárskattur skili 4,4 milljarða kr. tekjum á árinu.