13.02.1980
Efri deild: 36. fundur, 102. löggjafarþing.
Sjá dálk 779 í B-deild Alþingistíðinda. (859)

107. mál, bráðabirgðafjárgreiðslur úr ríkissjóði

Fjmrh. (Ragnar Arnalds):

Herra forseti. Þegar ljóst var í des. s.l. að fjárlög fyrir árið 1980 yrðu ekki afgreidd fyrir upphaf fjárlagaársins var þáv. ríkisstj. með lögum nr. 98 31. des. 1979 veitt heimild til þess að greiða úr ríkissjóði til bráðabirgða í samræmi við fjárlög fyrir árið 1979, en að teknu tilliti til almennrar verðlagsþróunar, öll venjuleg rekstrargjöld og önnur gjöld er talist geta til venjulegra fastra greiðslna ríkisins þótt ákveðin séu eða heimiluð til eins árs í senn. Enn fremur var ríkisstj. heimilað að greiða úr ríkissjóði nauðsynlegar greiðslur til að standa við þegar gerða samninga vegna fjárfestinga ríkisins. Heimildir þessar skyldu gilda þar til fjárlög fyrir árið 1980 tækju gildi, þó ekki lengur en til 15. febr. 1980. Með framangreindum lögum var fjmrh. enn fremur heimilað að stofna til tímabundins yfirdráttar á aðalviðskiptareikningi ríkissjóðs hjá Seðlabankanum vegna árstíðabundinna sveiflna í fjármálum ríkisins svo og til að taka allt að 12 000 millj. kr. lán til framkvæmda á vegum ríkissjóðs og ríkisfyrirtækja eða endurlána til sveitarfélaga og samtaka á þeirra vegum.

Nú er ljóst að fjárlög fyrir árið 1980 verða ekki afgreidd fyrir 15. febr. n.k., enda aðeins tveir dagar til stefnu. Ber því brýna nauðsyn til að framlengja gildi þessara laga, þannig að ekki komi til greiðslustöðvana hjá ríkissjóði þegar n.k. föstudag, en það er útborgunardagur eins og margir munu vita.

Í 1. gr. þessa frv. er lagt til að greiðsluheimildir laganna verði framlengdar til 3. apríl n.k., sem er skírdagur, í trausti þess að þá verði Alþ. búið að afgreiða fjárlög fyrir yfirstandandi ár. Þegar lögin, sem hér er verið að gera brtt. við, voru fyrst borin fram hér á Alþ. í frumvarpsformi var beðið um ótímabundna heimild. En það varð að samkomulagi í þinginu að heimildin yrði tímabundin. Ég tel rétt einnig nú að hún sé tímabundin, vegna þess að það er eðlilegt og sjálfsagt að Alþ. veiti sjálfu sér aðhald og einsetji sér að afgreiða fjárlög ekki síðar en fyrir páska.

Í 2. gr. frv. er lagt til að fjmrh. verði veitt heimild til að selja innlánsstofnunum ríkissjóðsvíxla eða ríkisskuldabréf. Er þetta í samræmi við þá stefnu sem kemur fram í málefnasamningi ríkisstj., að fjármögnun á árstíðabundnum halla ríkissjóðs verði sem mest utan Seðlabankans.

Og í 3. gr. frv. er lagt til að fjmrh. verði veitt heimild til að gefa út til sölu innanlands ríkisskuldabréf eða spariskírteini að fjárhæð allt að 5 600 millj. kr. Gert hefur verið ráð fyrir að verulegur hluti þess fjár, sem ætlað er til lánsfjármagnaðra framkvæmda innanlands á þessu ári, komi af sölu spariskírteina ríkissjóðs.

Undanfarin ár hefur hluti þeirra spariskírteina sem til sölu voru, einmitt verið settur á markað í marsmánuði. Þar sem því miður er óvíst hvort fjárlög verða afgreidd fyrr en rétt dagana fyrir páska, er óhjákvæmilegt að leita þessarar lagaheimildar nú þannig að hægt sé að bjóða spariskírteini til sölu á hagstæðum tíma.

Við meðferð málsins í Nd. mætti fulltrúi fjmrn. á fundi fjh.- og viðskn. Nd. Ég veit satt að segja ekki hvort fjh.og viðskn. Ed. var þar nærstödd, en á þessum fundi voru upplýsingar veittar um þá greiðsluheimild sem hér um ræðir. Gert hefur verið ráð fyrir að greiðsluáætlun verði miðuð í grófum dráttum við það fjárlagafrv. sem fyrrv. fjmrh., Tómas Árnason, lagði fram hér í þinginu í haust, — það verði sú viðmiðun sem greiðsluáætlunin miðist við. Og þá er að sjálfsögðu gert ráð fyrir því, að ekki sé farið út fyrir þann ramma, sem þar er markaður, í hverjum mánuði.

Herra forseti. Ég sé ekki ástæðu til að fjölyrða frekar um frv. þetta. Ég tel víst að fjh.- og viðskn. d. geti nú fengið gleggri upplýsingar um þetta mál en unnt var að veita fjh.- og viðskn. Nd. í morgun, ef þess er sérstaklega óskað, og ég legg til að að lokinni þessari umr. verði málinu vísað til fjh.- og viðskn.