Fjárlög 2006.

Hæstv. forseti. Þetta var merkileg innkoma hjá hv. þingmanni Jóni Gunnarssyni. Ég veit ekki betur en að Samfylkingin hafi stutt þau fyrirheit okkar að gera leikskólann gjaldfrjálsan. Menn hafa slegið á að það séu um 5 milljarðar kr. (JGunn: Ég var að tala um matarskattinn.) Ég veit ekki betur en að Samfylkingin hafi líka talað um að lækka matarskattinn um ein 7%. Ég held að það séu aðrir 5 milljarðar kr. Hér kom hv. þingmaður og spilaði út einum 10 milljörðum, nema hann sé ekki sammála hinum félögum sínum í Samfylkingunni um að rétt sé að gera leikskólann gjaldfrjálsan í áföngum.

Ég spyr: Hefur hv. þingmaður ekki hlustað á talsmenn Neytendasamtakanna? Hafa neytendur notið þess að fullu að gengið hafi styrkst svona sem raun ber vitni? Hefur það skilað sér algjörlega í vasa neytenda? Nei, aldeilis ekki. Ætli það sé ekki einhver milliliður þarna á milli sem hirðir nú eina og eina krónu? En eins og við öll vitum hafa hv. þingmenn Samfylkingarinnar mikla trú á þeim aðilum. Hvort er þá betra að gera leikskólann gjaldfrjálsan í áföngum eða að lækka matarskattinn? Því að það er nú þannig að ríkissjóður er ekki botnlaus og við verðum að velja á milli aðgerða, en þetta er mjög einfalt hjá Samfylkingunni, hún vill bara hvort tveggja. Svo vill hún lækka stimpilgjöldin, sem eru nokkrir milljarðar til viðbótar, og við eigum væntanlega von á slíkum tillögum við 2. umr. fjárlaga.

Reyndar boðaði forustumaður Samfylkingarinnar aðhald í ríkisfjármálum þannig að ég veit ekki hvar þessi málflutningur Samfylkingarinnar endar. En í þessum tveimur andsvörum sem ég hef fengið hér og þeim ræðum sem Samfylkingin hefur flutt í dag þá kristallast það enn og aftur að hún talar út og suður.