störf þingsins.

Virðulegi forseti. Með afgreiðslu Alþingis á þarsíðasta ári, í desember 2013, á skýrslu um lagningu sæstrengs til Bretlands voru iðnaðar- og viðskiptaráðherra gefin skýr skilaboð frá Alþingi. Atvinnuveganefnd afgreiddi skýrsluna með einróma áliti og leiðsögn til ráðherra um að klára þá umfangsmiklu vinnu sem þegar var löngu hafin við að meta kosti og galla lagningar sæstrengs frá Íslandi til Bretlands. Skilaboðin voru mjög skýr. Við sögðum: Komdu með þær upplýsingar sem upp á vantar, láttu gera þær hagkvæmni- og umhverfisathuganir sem upp á vantar, farðu í viðræður um fyrirkomulag og verð við bresk stjórnvöld svo þú getir tekið ákvörðun um það hvort verkefnið er málið eða ekki.

Nú er komið að lokum vorþings árið 2015. Eitt og hálft ár er liðið. Í venjulegum fyrirtækjum undir stjórn styrkrar forustu mundi svona eftirvinna sem var eftir taka sex til níu mánuði en enn er engin niðurstaða komin frá hæstv. ráðherra. Af hverju ætli það sé? Hvaða hvatir stýra því að ráðherra gerir það ekki að forgangsmáli sínu að athuga hvort og þá hvernig Íslendingar geti fengið allt að sjö sinnum hærra verð fyrir orkuna en við erum að selja hana á núna til stóriðju? Við erum að tala um marga tugi milljarða á ári aukalega í ríkissjóð ef rétt reynist, virðulegi forseti. Hvað í ósköpunum gerir það að verkum að hæstv. ráðherra er ekki á vikulegum fundum með Bretum til að kanna umfang og samningsgrundvöll? Hvað er það sem tefur hana? Af hverju er ráðherrann ekki á leiðinni að athuga samlegðaráhrifin við uppbyggingu raforkukerfisins á Íslandi? Þessi verkefni geta farið hönd í hönd. Ég vil fá að sjá (Forseti hringir.) niðurstöðu af þessari vinnu og Alþingi þarf að kalla mjög skýrt eftir henni því að ráðherra er hér til að framkvæma það sem hér er ákveðið.