149. löggjafarþing — 57. fundur,  24. jan. 2019.

sala fullnustuíbúða Íbúðalánasjóðs.

[10:38]
Horfa

Þorsteinn Sæmundsson (M):

Herra forseti. Það er að verða ár síðan ég lagði fram fyrirspurn til þáverandi félags- og jafnréttismálaráðherra um sölu á fullnustueignum Íbúðalánasjóðs síðastliðin tíu ár. Það barst hlutasvar í maí, þrem mánuðum seinna, þar sem sagði að 3.600 íbúðir hefðu verið seldar á 57 milljarða kr., en þess jafnframt getið að ekki væri hægt að birta nafnalista þeirra sem keypt hefðu vegna persónuverndarsjónarmiða. Sá sem hér stendur hafði samband við Persónuvernd sem setti sig ekki upp á móti því að þessi listi yrði birtur. Ráðherra hófst handa við að fá húskarla sína í lið með sér til að fá þóknanlegra svar frá Persónuvernd. Hann svaraði loks í ágúst/september og sendi svar hingað og seldi Alþingi sjálfdæmi um það hvort birta ætti viðkomandi upplýsingar eða ekki. Nú er það þannig að Alþingi er ekki ritskoðunar- eða ritstjórnarskrifstofur fyrir ráðherra, þannig að Alþingi sendi að sjálfsögðu þetta erindi til baka og krafist alvörusvars.

Í gær, rétt fyrir árs afmæli fyrirspurnarinnar upphaflegu, birtist svar þar sem getið er að Persónuvernd veiti ekki álit um upplýsingarnar, en engu að síður sé ekki hægt að birta þær.

Spurningar mínar til hæstv. ráðherra eru þessar: Finnst honum eðlileg stjórnsýsla að ráðuneyti, eða ráðherra réttara sagt, taki sér eitt ár til að svara fyrirspurn frá þinginu og svari þeim síðan ekki?

Þykir ráðherra eðlilegt að leynd ríki um sölu ríkiseigna?

Þykir ráðherra eðlilegt að breyta Persónuvernd á einni nóttu í upplýsingaskömmtunarskrifstofu ríkisins með því að leggja það fyrir hana að birta ekki þetta svar?

Ég vil fá að heyra það frá hæstv. ráðherra vegna þess að þessi framkoma hans í garð þingsins til þessa er óþolandi.