150. löggjafarþing — 53. fundur,  28. jan. 2020.

viðbúnaður vegna kórónaveirunnar.

[13:55]
Horfa

Ágúst Ólafur Ágústsson (Sf):

Herra forseti. Það er ekki hægt að segja að árið 2020 hafi byrjað vel. Yfir okkur dynur hvert óveðrið á fætur öðru, hörmuleg slys eiga sér stað, snjóflóð falla, Ástralía brennur, spennan eykst í Miðausturlöndum, hugsanlegt eldgos á Reykjanesi og nú síðast líklegur heimsfaraldur vegna kórónaveirunnar.

Það er hið síðastnefnda sem ég vil ræða hér. Ógnvænlegar fréttir berast nú um útbreiðslu þessarar veiru og er ekki lengur talað um hvort heldur hvenær veiran berist til Íslands. Mig langar því að spyrja hæstv. heilbrigðisráðherra um þær aðgerðir sem þörf er á að grípa til vegna veirunnar. Hvað er verið að gera? Hvað þarf að gera? Hvernig erum við í stakk búin að mæta alvarlegum heimsfaraldri? Hvað með tæki og tól, hugsanleg lyf og aðstöðu hjá heilbrigðisstofnunum ef ástandið skyldi versna til muna? Er verið að setja viðbótarfjármuni til heilbrigðisstofnana vegna kórónaveirunnar eða ekki?

Herra forseti. Þegar áföll dynja yfir okkur Íslendinga stöndum við saman. Þá er engin stjórn eða stjórnarandstaða, ekkert hægri eða vinstri, bara ein þjóð í einu landi og við öll stöndum saman í því sem þarf að gera.

Herra forseti. Fyrir rúmum 100 árum glímdu Íslendingar við eldgos og alvarlegan heimsfaraldur. Við skulum vona að hið sama gerist ekki núna, en að því sögðu þurfum við að búast við hinu versta þótt við vonumst eftir hinu besta.