151. löggjafarþing — 16. fundur,  5. nóv. 2020.

störf þingsins.

[11:00]
Horfa

Guðmundur Ingi Kristinsson (Flf):

Virðulegur forseti. Hæstv. fjármálaráðherra er kominn í stríð við öryrkja. Honum finnst allar hækkanir undanfarinna ára hafa runnið í vasa öryrkja vegna þess að framlög til almannatrygginga hafa tvöfaldast á ákveðnu tímabili. Ofbeldið hjá þessari ríkisstjórn sem hann er í birtist í mörgum myndum, eins og t.d. því að króna á móti krónu er bara 65 aurar á móti krónu. Hvað hefur ríkið sparað sér mikið nú þegar við að hafa þetta svona? Jú, yfir 50 milljarðar hafa sparast vegna þess að öryrkjar hafa ekki fengið krónu á móti krónu burt eins og allir flokkar sem núna eru við völd lofuðu. Því miður verða næstu mánaðamót erfið fyrir öryrkja. Því miður heldur ofbeldið áfram. Öryrkjar þurfa að fara í röð eftir mat, þeir sem geta, og þeir sem geta það ekki þurfa að herða sultarólina enn meira.

Af hverju var ekki farið eftir launaþróun í málefnum öryrkja? Af hverju fá öryrkjar ekki kjaragliðnun leiðrétta? Af hverju fengu þingmenn svo til á einni nóttu um 700.000 kr. hækkun en öryrkjar bara 60.000 yfir ákveðið tímabil? Af hverju? Er þetta sanngjarnt? Hvernig í ósköpunum ætlið þið að réttlæta það, og ég vil fá svar við því, að öryrkjar og ellilífeyrisþegar eigi að lifa á 70.000–80.000 kr. minna á mánuði en lægstu laun eru? Svarið því, þið sem eruð í ríkisstjórn, hvers vegna það er. Hvað er það í fari þeirra sem veldur því að þið teljið að öryrkjar eigi ekki aðeins að lifa í fátækt, ekki í sárafátækt heldur eigi að svelta og eiga ekki fyrir lyfjum, mat eða öðrum nauðsynjum?