fjárlög 2023.

Frú forseti. Ég vil taka undir með hæstv. ráðherra. Við þurfum að hafa okkur öll við ef við ætlum að ná þeim markmiðum sem sett hafa verið um samdrátt í losun gróðurhúsalofttegunda og loftslagsmarkmiðum yfir höfuð til þess að koma í veg fyrir hamfarahlýnun. Mig langar að nota þetta tækifæri til að ræða lítillega um álit loftslagsráðs frá 9. júní 2022, fyrir þremur mánuðum eða svo. Þar segir, með leyfi forseta:

„Í tilefni af viðvörun IPCC“ — þ.e. loftslagsnefndar Sameinuðu þjóðanna — „ítrekar loftslagsráð fyrri áskorun til íslenskra stjórnvalda um að framfylgja af mun meiri festu þeim ákvörðunum sem þegar hafa verið teknar og hraða frekari stefnubreytingum og aðgerðum í loftslagsmálum. Markmið um samdrátt í losun gróðurhúsalofttegunda fyrir 2030 eru óljós og ófullnægjandi. Nauðsynlegt er að stjórnvöld skýri og útfæri þessi markmið nánar.“

Við sem þekkjum aðeins til í íslenskri stjórnsýslu og þekkjum hvernig vandaðir vísindamenn taka til orða vitum að þegar þau láta frá sér fara álit sem þetta þá er okkur vandi á höndum. Ég vil því nota fyrri fyrirspurn mína hér í dag til að spyrja hæstv. umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra: Hvernig hefur hann brugðist við áliti loftslagsráðs? Hvernig hyggst hann ná þeim markmiðum, auðvitað í samstarfi við aðra, fyrir 2030 sem Ísland hefur sett sér? Er hægt að lifa við það að loftslagsráð telji þau bæði óljós og ófullnægjandi?