154. löggjafarþing — 59. fundur,  25. jan. 2024.

Útvistun heilbrigðisþjónustu.

[11:46]
Horfa

Tómas A. Tómasson (Flf):

Virðulegi forseti. Hv. þingmenn og kæra þjóð. Ég hef oft velt því fyrir mér hvers vegna ríkisstjórn sem hefur sett Íslandsmet í útgjöldum á svona erfitt með að tryggja grunnþarfir eldra fólks. 800 manns eru á biðlista eftir hjúkrunarrýmum og þar af eru 400 í Reykjavík. Nú liggja 70 manns á göngum bráða- og legudeilda eftir að fá úthlutað hjúkrunarrými. Þetta ástand hefur þær afleiðingar að Landspítalinn nær ekki að sinna sínu hlutverki þar sem þar eru rekin dýrustu hjúkrunarheimili á landinu. Heilbrigðisráðuneytið gerir reglulega úttekt á hversu margir einstaklingar þurfa pláss á dvalar- og hjúkrunarrýmum næstu árin. Stjórnvöld hafa vitað í mörg ár að með öldrun þjóðarinnar þarf að fjölga hjúkrunarrýmum. Vandamálið mun versna á hverju ári ef ekkert verður að gert. Hvers vegna byggir ríkisstjórnin ekki fleiri hjúkrunarheimili?

Og nú kemur mál málanna. Eftir því sem ég best veit hefur heilbrigðisráðherra tilkynnt forstjóra Landspítalans að rúmlega 100 aldraðir einstaklingar geti átt von á því að verða fluttir á hjúkrunarheimili á landsbyggðinni. Grátandi afar og ömmur í öngum sínum verða flutt hreppaflutningum langt frá eigin fjölskyldum vegna aðgerðaleysis stjórnvalda. Hvað er í gangi? Í pólitíkinni eru viðbrögðin engin, ráðherrar halda sínu striki og kippa sér ekkert upp við það að hátt í þúsund veikir eldri borgarar fái ekki aðgengi að grunnheilbrigðisþjónustu. Við getum gert svo miklu betur. Þessi staða lagast ekki af sjálfu sér. Því fyrr sem við hefjumst handa þeim mun betra. Fólkið fyrst, svo allt hitt. Áfram veginn.