samningar um ábyrgð á endurgreiðslu Tryggingarsjóðs innstæðueigenda til breska og hollenska ríkisins.

Virðulegi forseti. Ég skil að hæstv. utanríkisráðherra sé ómótt. Hann er vanur að skilja okkur framsóknarmenn betur en við sjálfir (Gripið fram í.) og greina það sem fram fer í okkar höfði. Ég get ekki útskýrt afstöðu mína betur en kemur fram í álitinu. Ég skýri það mjög ítarlega. Ég reyndi líka að útskýra það hér í ræðu og hafði upp nákvæmlega sömu orð og komu í álitinu. Að koma því inn í höfuðið á hæstv. utanríkisráðherra er kannski eins og að berja hausnum við steininn, ég veit að höfuðið mun gefa eftir á endanum. [Hlátur í þingsal.] Ég er einfaldlega á móti. Afstaða Framsóknarflokksins hefur alltaf verið mjög skýr í málinu. Við höfum verið á nei-takkanum hingað til (Utanrrh.: Þangað til núna?) og höfum lagst alfarið gegn málinu. Ég hef sagt það mjög skýrt að við erum alfarið á móti þessu samkomulagi.

Það er eitt samt sem mig langar að þakka hæstv. utanríkisráðherra fyrir, það að í fyrri umræðu þessa máls var hann eini stjórnarliðinn sem virtist skammast sín pínulítið fyrir það (Utanrrh.: Það kann hann.) — það kann hann og það ber að virða — skammast sín fyrir baráttu sína fyrir því að þessir samningar yrðu samþykktar á fyrri stigum. Það örlaði á afsökunarbeiðni og það ber að virða.

Ég hvet hæstv. utanríkisráðherra til að ræða við samherja sína og fá þá einnig til þess að koma hér í pontu og biðjast afsökunar á því að hafa ætlað að knýja þetta mál til lykta á fyrri stigum með tilheyrandi afleiðingum fyrir komandi kynslóðir þessa lands.