150. löggjafarþing — 28. fundur,  6. nóv. 2019.

skerðingar öryrkja.

[15:26]
Horfa

Guðmundur Ingi Kristinsson (Flf):

Virðulegur forseti. Mig langar að spyrja hæstv. fjármálaráðherra út í það að nú þenst ríkisbáknið út. Hundruð milljarða hafa safnast inn í ríkissjóð á undanförnum árum í góðæri en á sama tíma og fjármagnið streymir inn er verið að skerða hjá öryrkjum. Ef það er ekki Reykjavíkurborg er það ríkið. Mig langar að vita hvernig farið er að því að valda þessari keðjuverkandi skerðingu hjá öryrkjum. Er eitthvert excel-skjal, algrím, sem reiknar það út? Er hægt að taka 3 eða 4 kr. úr kerfinu ef maður setur 1 eða 2 kr. hinum megin í kerfið? Hefur verið búið til kerfi þannig að annaðhvort fái öryrkinn ekkert út úr því sem er bætt við eða tapi?

Það virðist vera orðið mjög algengt í kerfinu að það sé verið að refsa fólki. Fyrst er sagt: Nú færðu pening. Og fólk fær hann fyrsta mánuðinn sem útborgað er og eyðir honum en mánuði seinna er hann tekinn aftur og jafnvel meira til. Þetta er ömurlegt og ómannúðlegt kerfi. Á sama tíma eykst báknið, sérstaklega eftirlitsbáknið með eftirlitsnefndum. Það er búið að þenjast út um 8 milljarða síðan 2014. Ein stofnun þenst úr 50 milljónum í 500 milljónir. Þarna virðast vera endalausir peningar og þegar maður rýnir í tölurnar er þar hvergi skorið niður. Þarna eykst jafnt og þétt alls staðar en á einhvern hátt virðumst við alltaf finna breiðu bökin á eldri borgurum og öryrkjum og einhvern veginn á að leggja meira á þau. Eigum við ekki bara að snúa þessu við? Eigum við ekki að skera niður báknið og auka fé til eldri borgara og öryrkja þannig að þeir fái sitt sem er verið að lofa en er alltaf tekið af þeim?