150. löggjafarþing — 102. fundur,  12. maí 2020.

innflutningur dýra.

608. mál
[18:51]
Horfa

Frsm. meiri hluta atvinnuvn. (Lilja Rafney Magnúsdóttir) (Vg):

Herra forseti. Ég mæli fyrir nefndaráliti með breytingartillögu um frumvarp til laga um breytingu á lögum um innflutning dýra, með síðari breytingum, um sóttvarna- og einangrunarstöðvar. Nefndarálitið er frá meiri hluta atvinnuveganefndar.

Nefndin hefur fengið fjölda gesta á sinn fund út af þessu máli.

Meginmarkmið frumvarpsins er að tryggja að Matvælastofnun hafi fullnægjandi úrræði til að framfylgja lögbundnum skyldum sínum við að hefta útbreiðslu dýrasjúkdóma í landinu. Með frumvarpinu eru m.a. lagðar til breytingar á fyrirkomulagi einangrunar dýra og aðgengi Matvælastofnunar að innfluttum dýrum sem eru í einangrun. Þá er lagt til að innflytjendum dýra verði gefinn kostur á að senda dýr úr landi í þeim tilvikum þegar innflutningur er óheimill eða þau sleppa frá flutningsförum í stað þess að þeim sé tafarlaust lógað. Brýnt þótti að gæta meðalhófs í slíkum tilfellum sem var ekki nægilega gætt í lögunum áður.

Í minnisblaði Matvælastofnunar kom fram að stofnunin teldi ólíklegt að aukning yrði í ólöglegum innflutningi. Vísaði stofnunin í því sambandi til nýlegrar reglugerðar, um innflutning hunda og katta. Eitt þeirra nýju skilyrða fyrir innflutningi sem uppfylla skal er að vottorðið sé áritað af opinberum dýralækni, þ.e. dýralæknayfirvöldum í viðkomandi útflutningslandi. Ætla má að slíkt fyrirkomulag dragi úr líkum á því að lögð verði fram fölsuð gögn og þar með verði jafnvel ólíklegra að dýr sem ekki uppfylla skilyrði reglugerða þar að lútandi verði flutt til landsins.

Meiri hluti nefndarinnar tekur undir mikilvægi þess að meðalhófs sé gætt við ákvarðanir sem teknar eru og að velferð dýra sé tryggð samkvæmt lögum. Margt hefur breyst í innflutningi dýra frá því að lögin voru sett fyrir þrjátíu árum og eðlilegt að ákvæði þeirra séu reglulega tekin til skoðunar í takt við breytta tíma.

Meiri hlutinn leggur til að frumvarpið verði samþykkt með eftirfarandi breytingu, en ekki eru miklar efnislegar breytingar:

1. Í stað orðanna „þau send“ í 4. málslið 1. efnismgr. 1. gr. komi: komið.

2. Orðin „1. mgr.“ í inngangsmálsgrein 2. gr. falli brott.

3. Við 3. gr.

a. Í stað orðanna „fella dýr“ í 1. málslið 1. efnismgr. komi: lóga dýrum.

b. Á eftir orðunum „rétt á bótum úr ríkissjóði fyrir dýr“ í 1. málslið 2. efnismgr. komi: sem þarf að lóga.

4. 4. gr. orðist svo:

Lög þessi öðlast þegar gildi.

Hv. þingmenn Ólafur Ísleifsson og Sigurður Páll Jónsson skrifa undir nefndarálit þetta með þeim fyrirvara að það sé gert í trausti þess að milli 2. og 3. umr. komi fyrir nefndina sérfræðingar sem staðfest geti að með samþykkt frumvarpsins sé í engu ógnað smit- og sóttvörnum vegna innflutnings dýra.

Hv. þm. Þorgerður K. Gunnarsdóttir, áheyrnarfulltrúi í nefndinni, er samþykk þessu áliti.

Undir álitið skrifa sú sem hér stendur, Lilja Rafney Magnúsdóttir, og hv. þingmenn Albertína Friðbjörg Elíasdóttir, Ásmundur Friðriksson, Halla Signý Kristjánsdóttir, Njáll Trausti Friðbertsson og Rósa Björk Brynjólfsdóttir, Ólafur Ísleifsson, með fyrirvara, og Sigurður Páll Jónsson, með fyrirvara.

Ég vil strax taka fram að ég mun verða við ósk þessara tveggja hv. þingmanna um að taka málið inn á milli 2. og 3. umr. og bregðast við ósk þeirra um að fá til þess bæran aðila til að sannreynt sé að engin ógn felist í þessu máli sem ógnað gæti smit- og sóttvörnum vegna innflutnings dýra og vísa ég í 1. gr. frumvarpsins þar sem segir:

„Dýrum, sem eru flutt inn án heimildar eða sleppa úr flutningsförum, skal tafarlaust lógað og fargað bótalaust á kostnað umráðanda svo eigi stafi hætta af. Matvælastofnun er þó heimilt að gefa kost á að slík dýr séu tafarlaust send úr landi sé smitvörnum ekki ógnað.“

Ég tel að nægilega skýrt sé kveðið að orði í þessum efnum en ég get alveg fallist á að skoða þetta betur, að þeir aðilar sem við fáum, hvort sem það er yfirdýralæknir eða hver það væri, fari aðeins betur yfir þennan þátt milli 2. og 3. umr. Ég óska eftir að málið fari til atvinnuveganefndar milli 2. og 3. umr.